เด็กเซี้ยววว~

ไม่ได้อัพมาหลายวัน อัพมาราธอนทีเดียวเลยละกัน…

มะกี้ถ่ายรูปเล่นกัน….ถ่าย 10 รูป ได้เหมือนกัน 10 รูป คือถ้าถ่ายต่อไป ก้อคงได้เหมือนเดิม เลยเลิกดีกว่า..

 

พอเหนกล้องปุ๊บ…ตาโต…1 2 3 เก๊กยิ้มมม……

แถมต้องมีให้เช็คเรทติ้ง ดูรูปตัวเองอีกนะ…เอามือมาแย่งกล้องไปดูเลยล่ะ…ถ้าไม่ให้ดู จะแบบ..เหมือนถ่ายยังไม่เสร็จ..55555

ดูละจิ้มๆๆๆๆ หน้าตัวเอง ยิ้มมมมมม

 

 

 

หน้าตามันกวนซะไม่มีอะ..

 

เมื่อวันวานหลังจากกลับจากมิตติ้ง สร้างวีรกรรมอีกละ

เราไปล้างหน้าในห้องน้ำ ละก้อเปิดประตูห้องนอนเอาไว้..เจ้ามิวก้อคลานตามออกมา แรกๆ ก้อนั่งรอหน้าห้องน้ำดีๆ

สักพัก คลานมานั่งรอในห้องน้ำ..สักพักเล่นน้ำที่พื้น..ยังไม่เท่าไหร่..พอดีฟอกสบู่อยู่..เลยหรี่ๆ ตามอง…ทำการล้างหน้าต่อไป..หันมาอีกที ไปเกาะชักโครก..แต่ยังล้างหน้าไม่เสด..

หันมาอีกที….แว๊กกกกก วิดน้ำในชักโครก ทำเหมือนวิดน้ำอ่างปลาหน้าบ้านไงงั้น….รีบจับล้างมือแทบไม่ทัน…

 

เลยต้องล้างหน้าไป อุ้มลูกไป…-_-”

 

 

สุดท้าย..มีผลงานมาฝากวันก่อนเหนมีคนบ่นๆๆในกระทูว่า อ่านนิทานให้ลูกฟังแล้วเกิดอาการเซ็ง..แทนที่จะเปนเวลามีความสุข..ลูกนอนฟังนิทาน..

ของอิชั้นก้อไม่ต่างกัน..ตอนนี้นิทานดีๆ เลยเก็บหมด..เพราะมันเปนอิหยั่งงี้…

และยังมีอีกมากมายที่ทิ้งไปแล้ว..ปกอยู่ทาง ตัวอยู่ทาง..บางส่วนอยู่ในท้อง..T-T

โฮะๆๆๆ………..

ช่วงนี้ภาระกิจบรรลุไปหลายเรื่อง

 

จัดการเรื่องเงินๆ ทองๆ เสร็จ กับธนาคาร ซื้อหวยธกส. เอาไว้….ตอนเลือกเลข ก้อลูบๆ พุง…..ให้มะมี๊ถูกรางวัลใหญ่ๆ น๊า..เด๋วจะซื้อของให้น่าร๊ากๆ

 

ฮี่ๆๆๆ

 

วันนี้ ก้อไปจัดการบัญชีธนาคาร ทำ ebanking เรียบร้อย อัพเดทบุค บัญชีเก๊าเก่า ไม่ได้ใช้มาสามสี่ปีแระ เพราะ  มีเช้าวันนึง ต้องแหกขี้ตาไปกดเอทีเอ็ม ด้วยความง่วง…เบลอ เอ๋อ…จำเลขรหัสไม่ได้ขึ้นมาซะงั้น กดเท่าไหร่ก้อไม่ผ่าน..บัตรโดนเครื่องแด่กเข้าไปเลย…

พออัดบุคเสร็จ..มองตัวเลข..กะว่า..คงเหลือไม่กี่ร้อย หรือไม่ก้อไม่มีเลย…ปากด..แว๊กกกกกกกกกกก….ห้าพันก่าๆ…เงินมาจากไน๋ ตั้งแน่เมื่อไหร่วะเนี่ย  นี่ตรูปล่อยให้เงินลอยนวลอยู่ในบัญชีตั้งห้าพันเชียวหรออ…ฮือๆๆๆ เป็นยาจกมาตั้งนาน  -_-”

 

จากนั้น ภาระกิจที่ตั้งใจ คือ จัดการโอนตังค์ ค่าที่ปั๊มนม Avent ซื้อจากในเว๊บ  พอบ่ายๆ ก้อไปดู เครื่องนึ่งขวดนม Avent จากในเว๊บอีกเช่นกัน ได้มาของใหม่ แต่เก่าเก็บ ถูกมากๆๆๆๆๆๆๆๆ จากราคาเต็ม 5500 เว๊บขาย 4400 แต่อันนี้ ซื้อมา 2500 หงะ…อะไหล่ครบกริ๊บๆๆๆ อยู่ในห่อทุกอย่าง..(ปกติ เจอเครื่องนึ่งมือสอง ก้อราคาราวๆ สองพัน อุปกรณ์ครบมั่งไม่ครบมั่ง ขาดโน่นขาดนี่)

มะมี๊รีบซื้อเพราะคิดว่า ของในเว๊บ บางที ต้องมีเวลาดูไปเรื่อยๆ ถ้าใจร้อน ก้ออาจจะไม่ได้ของดี แต่ถ้าเจอของดีแล้วให้รีบซื้อๆ เลย เป็นจังหวะ…ถ้าตอนจะใช้แล้วมาหาซื้อมันอาจจะไม่ได้ที่เราอยากได้ แล้วมันจะรีบร้อนลน จนไม่ได้ของดีสินะ…

ตอนแรกๆ ก้อคิดว่าจะซื้อของใหม่ป้ายแดง จากห้าง..เพราะซื้อมา ใช้แล้วขายต่อได้อีก ก้อเท่ากะเสียแค่ครึ่งเดียว..แต่เอ๊ะ..ถ้าเราซื้อของมือสอง สภาพดีๆ ใช้ๆไป ละขายต่อ..มันก้อยังได้เป็นราคามือสองนี่หว่า…อะ อะ..เอาฟระ..ใช้ของเก่าชาวบ้านก้อได้..ประหยัด

 

แต่..เสี่ยงว่ะ เก่าเก็บไม่รู้ยังใช้ได้ดีหรือเปล่า..แต่ เอาน่ะ..เห็นแก่ของถูกก…(มะมี๊จนนี่นา……เอาไว้ถูกหวยงวดนี้สิค๊า…จะถอยเตียงเบบี๋ brown farm กะรถเข็น combi ฮี่ๆๆๆ)

 

มีคนแนะนำว่า อยากได้อะไรให้ป่าวประกาศบอกให้คนรอบข้างซื้อให้..เวลาเค้ามาเยี่ยม..แต่..เกรงใจเค้าว่ะ..ไม่ใช่หน้าที่เค้าต้องซื้อของมาเยี่ยมซะหน่อย..แถมของใช้เด็กก้อไม่ใช่จะถูกๆ แพงอีกตะหาก…

แต่..เค้าก้อบอกอีกว่า…เอ้า..แล้วถ้าเค้าซื้อมาให้ซ้ำกับที่ซื้อมาแล้ว จะยิ่งเสียดายมากขึ้นอีกนะ….

 

ก้อมะมี๊อยากเลือกของเบบี๋เองกับมือด้วยหงะ..สนุกดี…ชอบๆๆๆ

 

เอาเป็นว่า..ถ้าอยากให้จริงๆ คิดไม่ออกว่าจะซื้อไร…เอาตังค์มาละกัน..ฮ่าๆๆๆ

จะอัพเดทเรื่อยๆ ว่าซื้ออะไรไปบ้างแล้วละกันนะค๊า..

 

เด๋วจะไปโบ๊เบ๊ซื้อพวกผ้าอ้อม เสื้อผ้านิดหน่อย (เพราะมันชอบมากะเซ็ทของขวัญนี่เนอะ) มุ้ง ที่นอน ผ้าปูนอน หมอนรองให้นม และอื่นๆ อีกมากมายที่อยากได้

 

อ้อออ..คิดชื่อได้อีกชื่อแล้ว…ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ

 

นอนๆ อยู่ดีๆ ชื่อนี้ก้อผุดมาในหัว

ลุกขึ้นมา เซริชในเน็ทดู ว่า ชื่อนี้ดีหรือเปล่า..ทั้งตัวอักษร และเลขศาสตร์ ปรากด…แจ่มมมมากกกกกกก…เลขศาสตร์ นี่หาชื่อดีๆ ยาก แต่ชื่อดี รวมกับนามสกุลปะป๊ะ ดีไม่มีที่ติ…..

 

ด.ญ. พอเพียง ตั้งอิทธิโภไคย   

 

ปะป๊ะ บอกว่า..ชื่อไรวะ..เสร่อชิบเป๋ง…

 

แต่มะมี๊ว่า..มันง่ายดีนะ แหะๆๆๆๆๆ ชื่อเช่น ชื่อ พอลลี่….อินเตอร์ซะไม่มี…กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ปะป๊า ชื่อพิเศษ เบบี๋ ชื่อพอเพียง..เข้ากั๊น เข้ากัน..(คิดไปเองคนเดียวป่าววะเนี่ย) 

 

เปลี่ยนอาทิตย์ละชื่อ นะลูกนะ…

 

เด๋วกลับไปบ้าน จะถ่ายรูปของใช้เบบี๋เซ็ทแรกมาโชว์นะ

Our Wedding……….

On Fri, 9th March 2007

 

 

ก่อนหน้านั้นสองวัน ลางานล่วงหน้า

 

วันแรกที่หยุด…คุณแฟนทำรูปอยู่บ้าน ส่วนเรา….รื้อฝ้าเพดานที่บ้านลงมาทาสี ช่วยกันกะแก๊บสองคน…เหนื่อยโคดดดดดด เริ่มตั้งแต่เที่ยง ยันหกโมงเย็น

หมดแรงเลย….ค่ำๆ เชี่ยวมารับที่บ้าน ออกไปรับชุดไทยของเรา ที่ร้าน ไปลองชุดแบบ กระดูกกระเดี้ยวจะหลุดอะ…ประมาณว่า ยกของหนักทั้งวัน ก้มๆ เงยๆ ไร้แววเจ้าสาวมากเลยว่ะ…เล็บงี้ ดำปี๋ มีแต่สีทาบ้าน…

 

โอเค..ชุดใส่ได้..กลับมาบ้าน กินข้าว นอนนนหลับเป็นตาย  วันรุ่งขึ้นบ่ายๆ เชี่ยวแวะมารับหลังจากทำรูปเสร็จ ไปๆมาๆ แวะไปหย่อนทิ้งไว้ที่ลาดพร้าวเพราะคุณชายง่วงมั่กๆ อดหลับอดนอน สภาพไม่ไหวละ ส่วนเราไปเดินตะวันนา ซื้อของใช้ ที่จำเป็น ถุงน่อง ถุงเท้า เข็มขัด พร็อพ ต่างๆ ที่จะเอามาใช้  เดินจนขาลากกก (ไม่หายปวดจากวันก่อน)   ว่าจะทำเล็บ สุดท้ายก้อไม่ได้ทำ เพราะกว่าจะซื้อของเสร็จ ร้านปิดหมด เลยแวะไปรับเชี่ยว มากินข้าวที่สมบูรณ์ (สองคืนติดกันละนะ)

 

เชี่ยวไปปั่นทำรูปต่อ…ไล่ให้เรากลับบ้านนอนน…แต่…ยังไม่ได้ทำไรตั้งหลายอย่างอะ

กลับมาปลุกปล้ำกะเล็บตัวเอง..จะบ้าจาย..สีที่ซื้อมา ทาละทุเรด ไปรื้อๆ ของเก่ามาทา ก้ออุบาทว์ สุดท้าย…ตีหนึ่งกว่าๆ ไม่ไหวละกุ เอา clear ลงเคลือบๆ เงาไว้งั้นแหละ ช่างแม่ม..นอนดีกว่า นอนได้ ชม. เดียว

 

ตีสอง พยายามลุกมาอาบน้ำ…โทรตามช่างแต่งหน้า

ตีสองครึ่ง…พี่ข้าวโพด (ช่างบังเอิ้ญ จิงๆ มาเจอช่างคนนี้) มาถึงบ้าน ลงมือแต่งหน้าแบบไม่พูดพร่ำ ทำเพลง

ตีสี่กว่าๆ เชี่ยวมาถึงบ้านแบบเป็นซากอดนอนมาตามเคย ไล่ให้ไปอาบน้ำ ละมาแต่งหน้าทำผม

 

ตีห้ากว่าๆๆๆ ออกจากบ้าน ไปสโมสรตำรวจ

(ต้องขอบพระคุณ พล ตต. จิรโรจน์ กี่ศิริ ผู้บังคับการกองสวัสดิการ+รองโฆษก สำนักงานตำรวจแห่งชาติ มา ณ ที่นี้ด้วย ที่ให้ใช้สถานที่ และให้คนมาช่วยอำนวยความสะดวกอย่างมากมายยยยยย…งืมมม เรียกนับญาติลำบาก แต่คุณแม่ของท่านผู้การ ศ.จิตสมาน มีศักดิ์เป็น ย่า ของเรากระมัง..เพราะเป็นอา ของป้าเรา อีกทีอะ..สมัยก่อนสนิทกันม๊ากมากกกกะที่บ้าน…งุงิ งุงิ)

 

พิธีการดำเนินไปตามกำหนดการ มีเปลี่ยนแปลงตามความเหมาะสม

มีพี่นุชกะสิ ได้ยกหอยสมใจอยาก หลังจากแอบซ้อมมานาน พี่นี ไปแจกของชำรวย ส่วนแก๊บ มาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว พี่หญิง(เจ้านายอิฉัน) โดนลากมายืนข้างหลังเป็นเพื่อนเจ้าสาวแทน

อาหารว่างตอนเช้า เราซื้อมาเอง ชา กาแฟ โอวัลติน อาติ๋มซื้อเค้กมาให้ น่ากินอย่างแรงงงงงง ขายดี หมดเกลี้ยงเลย ฮ่ะๆๆ อดชิมเรย กัวปากมอม งิ งิ งิ

อาหารกลางวัน เราใช้ร้านจิตประภัสสร หลายๆๆๆๆ คนบอกว่า อร่อยมั่กๆ น้ำพริกปลาย่าง เราได้ชิมก้อหร่อยดี อื่นๆ ก้อใช้ได้ ทับทิมกรอบ หร่อยมากกกกกก

 

 

เชี่ยวถ่ายให้ก๊าบบบ 

                             

  <<< แหวนหมั้นก๊าบบ…พานนี่ ป้าดาวทำเอง อดหลับอดนอนเหมือนกานนน  <<<ห้องหอ รอ ร๊ากกก…..ทาสี ทำม่านใหม่ สีหวานแหววๆ ใช้เตียงไม้สัก ตั้งแต่สมัยอาม่า ตกทอดมายังแม่ ละก้อ มาถึงเรา…แก๊บ เอามาขัด ละก้อทำสีให้ใหม่

วันศุกร์ นี่กลับบ้านตอนบ่ายๆ หลับเป็นตายยยยยย เย็นๆ ตะกายไปราชพฤกษ์ สรุปงาน จ่ายตังค์ ละก้อไปกินข้าวกะบ้านเชี่ยว

ค่ำๆ กลับมาฉลองห้องหอใหม่..กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   หลับเป็นตาย ยันบ่ายวันเสาร์เรยยย…..

 

รูปมีอีกเย้ออออ ไว้จะเอามาให้ดูอีกละกันนะ มันอยู่คอมอีกเครื่องหงะ

I’m back!!!!!!

เสร็จงานไปเรียบร้อยยย…

 

จากวันศุกร์ ที่ 9 มีนา…จนถึง อาทิตย์ที่ 11 มีนา…

 

 

ผ่านไปได้ ถึงแม้จะตะกุกตะกัก แต่ก้อจบลงด้วยดี

 

ต้องขอบคุณ คนที่รักเราทั้งคู่…ตั้งแต่ ป้าดาว พ่อ อาติ๋ม แก๊บ(ที่แปลงร่างจากนักบิน มาเป็นทั้งช่างทาสี ช่างไม้ ช่างไฟ และ ช่วยดูแลความเรียบร้อยต่างๆ ของงานให้เป็นไปได้อย่างเรียบร้อย) ญาติๆ รวมไปถึง พี่นุช พี่นี พี่หนิง สิ เพื่อนๆ พี่ น้องๆ ชาวห้องกล้อง พี่ธี พี่มุ่ย น้าฮุย แทน กานต์ น้องเบียร์ น้องปุ้ย ม่อน  พี่เล็ก ที่ช่วยเหลืออย่างมากมายยยยยยยยซะบางทียิ่งกว่า คนในครอบครัว ช่วยจนเกรงใจ และคนอื่นๆ ที่คอยให้คำปรึกษาด้วยใจจิงๆ

 

ถ้าไม่มีบุคคลเหล่านี้ งานนี้ ก้อคงจะลำบากยิ่งกว่านี้ เพราะลำพัง คนเพียงสองคน ไม่สามารถจัดงานทุกอย่างเองได้ด้วยกำลังทรัพย์อันน้อยนิด และบุคคลที่รอซ้ำเติมอยู่รอบตัว

 

ขอบคุณทุกคนที่อุตส่าสละเวลามาร่วมงาน และอวยพรให้

 

ขอบคุณเชี่ยวอีกที ที่สู้อุตส่าห์เหนื่อยมากมาย จนทำให้มีวันนี้…

 

ขอบคุณแม่ที่เลี้ยงเรามา…ที่ถึงแม้จะไม่มีโอกาสได้มาเห็นลูกสาวคนนี้ แต่งชุดแต่งงาน แต่คิดว่า คงจะดูอยู่ไกลๆ อย่างแน่นอน

 

 

นี่เป็นแค่การเริ่มต้นของชีวิตคู่….หนทางยังอีกยาว ที่ผ่านๆมา ก้อใช่ว่าจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ และทางที่เราจะเดินต่อไป ก้อมองเห็นลางๆ แล้วว่า มีขวากหนามไม่น้อย

 

แต่ถึงยังไง….ก้อต้องทำต่อไปให้ดีที่สุดล่ะนะ

 

 

 

นับถอยหลัง

ผ่านไปไวแผบๆ เหลือเวลาอีกสามวันอะ

 

นอนไม่หลับตั้งแต่ สามวันก่อนหน้า…ว่ะ ฮะๆๆๆ พอถึงวันจิงๆ จะได้นอนหลับเปนตายไง ไม่แพนด้า..กรั่กๆๆๆๆๆ

 

ตื่นมา ตีสี่กว่าๆ กังวลๆๆๆ ไอ่โน่นก้อไม่เสร็จ ไอ่นี่ก้อไม่เสร็จ ยังไม่ได้ซื้อ ไม่ได้ทำ (นอนไม่หลับ เพราะร้อนตูด ไปลนน่ะเอง )

 

วันนี้ ไปลองชุดมา…ชุดไทย แอบปริ เล็กน้อย ต้องแก้ออก ส่วนชุดกลางคืน กับของเชี่ยว สวยดี แต่ ของเชี่ยวใส่ละออกจะผอมๆ เกินไปหน่อย เพราะผ้ามันแข็งๆ ชุดของเราเอง…ผิดคาดเล็กน้อย ต่ำกว่าเกณฑ์ความอลัง ที่ตั้งใจไว้ คิดว่า มันน่าจะใช้ฝีมือ และเรียกความสามารถช่างออกมาได้มากกว่านี้ (ตัดแบบนี้มันก้อโคดดดง่ายสิวะนะ)  แต่โดยรวมๆ แล้วก้อโอเค ถามว่า สวยไหม ก้อสวยดี..ชอบไหม ก้อ ชอบ แต่..คิดว่า ยังไม่ค่อยคุ้มเงินที่จ่ายไป ว่ะฮ่ะๆๆๆๆๆๆ

 

ต้องแก้โดยการให้ช่างรีดขากางเกง

 

 

นั่งจัดของงานเช้าลงลัง ทำป้ายติดตามโต๊ะ

 

รื้อของที่กะจะเอามาใช้ มาทำความสะอาด เช็ดถูๆ บอร์ดแมกเน็ท (เช็ดไปงั้นยังไม่รู้จะเอามาทำไรเล่นดี)

 

ว่างๆมือบอน..จับการ์ดแต่งงานมาปะบอร์ด ลองดูซิ๊

 

เออ..เว้ย มันก้อเข้าท่าดี

 

นั่งคิดๆ ไอ่นั่น..ไอ่นั่น มันยังอยู่แน่ๆ

 

เดินไปโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบตั๋ว LINKING PARK สมัย สามปีที่แล้ว…เออ ยังอยู่ที่เดิมจิงๆด้วย  -_-”

 

จับมาปัดฝุ่น..รื้อฟื้นความทรงจำ…ตอนยังไม่คบกันเป็นแฟน…

 

เกือบลืมไปแล้วอะ…….

 

วันเวลา ดีๆ ที่มีความสุขมากๆ เอากลับมานั่งคิดๆ ก้อทำให้หายเหนื่อย หายท้อ เป็นปลิดทิ้ง

 

นั่งคุ้ยต่อ…ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยทิ้งอะไร (ก้อนึกสภาพความรกของห้องเอาละกัน)

 

ไอ่นั่น….ไอ่นั่น…มันต้องยังอยู่สิ

 

ยังอยู่จริงๆ ด้วย  บัตรห้อยคอ OMR ครั้งแรกที่เราไปด้วยกัน 

 

จับมาแขวนๆ ไว้ที่บอร์ด  แง่บๆๆ

 

และอีกอย่างนึงที่เรารู้แน่นอนว่ายังอยู่….บัตรห้อยคอ งาน Meeting ตุ๊ดคลับ มีชื่อเราเขียนอยู่

 

ติดรถมาตั้งแต่ป้ายแดง..จนตอนนี้ เยินซะไม่มี (รถน่ะ)

 

ถึงจะจำวันที่แน่นอนไม่ได้…แต่เรา ก้อจำวันแรกที่เราเจอกันได้ใช่ปะ

 

ถึงมันจะไม่ได้ประทับใจ โรแมนติก เหมือนชาวบ้าน..(หลังจากนั้นมา ก้อยังไม่อยู่ดี..หุหุหุหุ)

 

แต่มันก้อมีความทรงจำดีๆ หลังจากนั้นตามมาอีกเยอะแยะ…

 

ผ่านอะไรมามากมาย..ทั้งสุข ทุกข์ เศร้า  น้ำตาท่วมจอ

 

อยู่ดีๆ ก้อ น้ำตาไหล….

 

ใครจะไปเคยคิด ว่าผู้ชายคนนี้ จะเป็นคนที่ จะใส่สูท มายืนอยู่เคียงข้างเราในวันแต่งงาน……

 

 

อยากย้อนเวลา กลับไปรู้สึกแบบนั้นจัง~

 

ความรู้สึก รัก ที่สดใส ไม่มีปัญหาอื่นๆ เข้ามาปะปน  โลกนี้ มีแต่สีชมพู

 

 

 

 

 

 

โหมะแรง…..

สองสามวันมานี้..มีแต่เรื่องรมณ์ บ่ จอย….

 

อะไรๆ ก้อมาลงที่เรา

 

เราง่วง เราเหนื่อย เราเครียด…

 

ก้อยังช่วยๆ กันสุมเข้ามา…หงุดหงิดดีแท้

 

งานก้อเร่ง เวลาก้อน้อย..

 

พยายามปลงละนะ..ถ้ามันจะออกมาห่วย ก้อช่วยไม่ได้…ใจเย็นนินะ จนไฟลนตูด..หุหุหุหุหุหุ

 

 

ปลงๆๆ โว้ยยยย……

 

วันก่อน ไปซื้อสี สั่งผ้าม่าน มาติดห้องหอรอรัก….อุอุอุอุอุ

 

วันนี้ ที่รักมาบ้าน..ช่วยกันยกของออกจากห้อง (จิงๆ เค้ายกคนเดียวอะ..เรายกมะไหว) น่าจ๋งจ๋านจิงๆ..แต่นะ..มาเที่ยง คุณน้องชายเลยไม่รอ

ปล่อยให้ทำคนเดียวซะง๊านน…..

 

เราก้อเดินขึ้นลงๆๆๆๆๆ ช่วยหยิบของ ช่วยเสริฟน้ำ ติดกระดาษกาว

คุงแฟน ก้อแปลงร่าง เป็นช่างทาสี…ทาซะกระจุย ติดหัวหูเต็มไปหมด…ฮี่ๆๆๆๆๆ

คุงน้องชายมาช่วยทาผนังไปเกือบสามด้าน แต่เหลือรายละเอียดไว้ให้เก็บเอง เราก้อช่วยบรรเลงนิดหน่อย พอประมาณ

สียังติดซุ้งตีงล้างไม่ออกเลย

 

กว่าจะเสร็จ ห้าโมงก่าๆ ต้องรีบอาบน้ำออกไปชิมอาหาร ที่ทางสโมสรนัดไว้

 

แต่คุงแฟนไม่ไหว..สลบเหมือด…เปิดแอร์ให้นอนอยู่ในห้องนอนเรา..

ตาก้อกวาดสอดส่ายไปทั่ว…สำรวจซะทุกซอกทุกมุม เพราะไม่เคยเข้ามา..

 

สำรวจไปสั่นหัวไป ด้วยความปลงๆ

แฟนกุ ทำไมห้องรกงี้ ละของแต่ละอย่าง…

 

อุอุอุ จ้องขวดแม๊กกี้หัวนอน ตาไม่กระพริบ กวาดๆตาไป เจอกะป๋องรถด่วน..มีหนอนบรรจุอยู่เต็ม…โอว…แฟนกุ..กินหนอนเป็นอาหารว่าง

จิงๆ มะใช่นะเฟ้ย….มันเก่าเก็บ ตั้งแต่รอบไปเชียงใหม่ ไม่หร่อย เลยทิ้งไว้งั้นอะ

 

 

สรุปแล้ว วันนี้ มีเรากะป้า ไปชิมอาหารกันสองคน..พุงปลิ้นเลย..

 

กลับมาบ้าน นอนปวดขา เพราะเดินขึ้นลงมากไปหน่อย….

พุงก้ออืดด เพราะกินเยอะ….

 

 

เกือบแระ

การ์ดบางส่วน เสดแระ…มีแก้ข้อผิดพลาดนิดหน่อย…เพราะ ชื่อพ่อผิด…งุงิงุงิ

เลยต้องเปิดโรงงานนรกที่บ้านเลย

 

ช่วงนี้ หงุดหงิด รมณ์เสียง่ายๆๆๆๆๆๆๆ เลยทำคุงแฟนงอนไปหลายรอบเลย

แย่จังหว่า….บางทีไม่ได้ตั้งใจจะหงุดหงิดอะ..แต่..อารมณ์มันฉุดไม่อยู่ไปแล้ว

โกดง่าย หายไว..แต่คนโดนโกด ไม่หายด้วยอ่า..ซวยเลย..ฮืออออ

 

ตอนบ่าย ก็ไปลองชุดมา..มีแค่โครงเปลือยๆ ลูกไม้ยังไม่ได้ปัก แต่เอามาทาบๆ ดูแร้วเวริคดี

เป็นลูกไม้ฝรั่งเศสลายเลื้อยๆ ช่างบอกว่า…ผืนนี้ แปดพัน..เหอะๆๆๆ

ส่วนชีฟองนอก ผสมไหม ที่เอามาทำชุด..เมตรละพันสอง…ตัดเป็นชุดยาว เจ็ดชิ้น..

(ว๊า…บอกมากเกินไปละ เด๋วไม่ตื่นเต้นว่ะนะ)

 

สรุปแล้ว..ชอบอะ…เลยเหมาร้านนี่ ทั้งเซทเลย งานเช้า งานค่ำ ชุดผู้ชาย เพราะขี้เกียดไปหาแล้ว แพงก็แพงวะ..แต่คุยดี บริการดี

(เห็นบางคนในเว๊บบอกแพงเกิน แต่เราว่า..งานสวยดีอะ ไปดูมาหลายทีละไม่ชอบ เลยหยวนๆ ไป คุณแฟนก็เห็นด้วยว่าสวย เลยผ่าน)

 

"ถึงจะไม่มีอะไรให้ แต่จัดวันนี้ ให้ดีที่สุด ให้เราดูดีที่สุด ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เกดได้ในตอนนี้"

"จะพยายามทำให้ดีที่สุดแล้วกัน"

 …ถึงจะไม่เหมือนเป๊ะๆ แนวๆนี้ล่ะ แต่ก็ฟังแร้วซึ้งอะ….

 

หลังๆ นี่ มีแต่เรางี่เง่าๆ ประจำเลย รู้อยู่ล่ะ ว่าเค้ากำลังพยายยามทำอะไรๆ ให้ แต่ บางทีมันชักช้าไม่ทันจายหงะ..เลยโวยๆ บ่นๆ จนโดน

 

เอาหัวโหม่งกำแพง สิบที…โป่กๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ฮือออออออออ

 

 

 อ่อ ทิตย์ที่แล้ว และทิตย์ก่อน ตระเวนถ่ายรูปๆๆๆๆ ถ่ายเยอะเหมือนกานนะ แต่ใช้ได้จิงๆมะรู้แค่ไหน

เพราะ พอเปลี่ยนช่างภาพ เป็นนายแบบแร้วล่ะก้อ…มันม่ายช่ายยย…อิอิอิอิอิอิ

ตากล้องบ่นอุบตามๆกัน..ว่าถ่ายยากจิงๆ 

แต่เอ่าน่ะ…นานๆมีรูปคู่ที…เพระปกติผลัดกันถ่าย ก็ต้องทำจายโหน่ยยย….

 

 

 

 

 

อัพเดทๆๆ

เหนื่อยๆ แฮะ….

 

ตกลง….ได้วัน เรียบโร้ยยย..

9 มีนา ที่บ้านเราเอง

11 มีนา ที่สโมสรราชพฤกษ์

 

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ลงไปเคลียร์ปัญหาชีวิตที่นคร….ขับรถลงไป..เรื่อยๆ เอื่อยๆ กินๆ นอนๆ กลิ้งไปกลิ้งมา…นอนบ้านสองคืน วันจันทร์เดินทางกลับ กทม.

อังคารเย็นๆ เลยแวะไปดูสถานที่ มัดจำเรียบโร้ยย…

 

ขอเชิญทุกคนที่รู้ตัว…เตรียมพร้อมไว้ได้เรย….วันที่ 11 จะสะดวกกว่า เพราะ วันที่ 9 อาจจะ มีแต่ญาติโยมยั้วเยี้ย มะกี้นั่งนับ เฉพาะญาติเราก้อปาเข้าไปเกือบห้าสิบแระ…-_-” กะไว้ตอนแรกว่า แขกทั้งหมด ห้าสิบคนพอ..สงสัย จะเกินนน….

 

ส่วนคนที่รู้ตัวว่าไม่ได้เชิญ แต่อยาก จะเจือกมา….ด้านจะมา..ก้อย่อมได้..เด๋วจะจัดสำรับไว้ให้ แถวๆ ทางสามแพร่งละกันนะ….ตามสะดวก

(พูดแระนึกถึงอิปอบในเป็นชู้กะผี…อี๋ๆๆๆๆๆ)

 

วันนี้ ไปเดินดูชุดแต่งงาน..คนเดียว..ลั่นล๊า..ดีไปอย่าง เจ้าของร้านไม่เซ้าซี้เท่าไหร่ เพราะรู้แน่ว่า วันนี้เรายังไม่เอา

ดูๆๆ แบบ ละก้อ ชิ่ง ออกจากร้านได้ สบาย เข้าร้านโน้น ออกร้านนี้….ถ้ามีคนมาด้วย..สงสัยจะโดนหว่านล้อมนานกว่านี้

ดันไปชอบชุดร้านเล็กๆ คุยแล้วรู้เรื่องกันดี

ส่วนอีกร้าน ดูจากในหนังสือแล้วชอบ ถ่ายแบบลง อยู่แถวๆ ลาดพร้าว..ว่าจะแว๊บๆ ไปดูเหมือนกัล….

ชอบชุดเป็นสไบ ผ้าสาลู(เขียนงี้ป่าวอะ) ดูนิ่มๆ โบราณๆ กับจีบหน้านางในแมกกาซีน..เห็นละนึกถึงทวีภพ ภาคสิเรียม ที่ดูตอนเด็กๆ วันนี้เดินหาแถวๆ ข้าวสารไม่มีเรย…แต่..แอบเปิดหนังสือแล้วชี้ให้เจ้าของร้านดู เค้าบอก.อ่อ..ผ้าแบบนี้หยอ…แพง…สองหมื่นอัพๆ อะ..งิ๊ดๆๆ แต่ท่าทางมันจะห่มสบายมั่กๆ เรย…นุ่มๆ นิ่มๆ ชอบๆ ปกติ สไบมันจะแข็งๆ กระเดิดๆ

ส่วนชุดกลางคืน..หาถูกใจยากมั่กๆ เพราะคุงแฟน สั่งคอนเซบมา…แล้ว..ร้านส่วนใหญ่มันมะมีหงะ…มีแต่เจ้าหญิงๆ ปักๆ ฟูๆบานๆ ฟ่องๆ ซึ่งเราเองก้อไม่ชอบเหมือนกัน ไอ่ครั้น จะเดินไปบอกร้านว่า..อยากได้ชุดที่ดูไม่เหมือนชุดแต่งงาน อาจจะโดนเตะออกมาได้

 

อยากได้..เก๋ๆ เรียบๆ แต่ไม่เรียบมาก ไม่ชอบผ้าแข็งๆ ไหมๆ ชอบลูกไม้ หาถูกใจย๊ากยากกก..

 

กลับมาบ้าน..ถามคุงแฟนว่า ทำการ์ดไปถึงไหน…มีอุบๆ ไม่ยอมบอก ไม่ยอมให้ดู เหอๆๆๆๆ

 

นั่งเปรียบเทียบราคาของพิธีเช้า ทั้งใช้บริการ wedding planer กับจัดเอง…คิดแล้วปวดกะบาล…

 

ชีวิตนี้ ยังอีกยาวไกลล….อุอุอุอุอุอุอุอุอุอุอุ

 

 

เอาตีนก่ายหน้าผากไปพลางๆ

 

 

 

 

 

เริ่มชำนาญ….ฮี่ๆๆๆๆๆ งานใคร ต่อไป จะรับจัด เป็น wedding planer แระนะ….เอางานตัวเองเป็นพอร์ทเนี่ยแหละ..อุอุอุอุ

 

ถ้าเธอรักใครสักคนจริง ๆ แล้ว เธอต้องดำรงอยู่อย่างแท้จริงเพื่อคนผู้นั้น

ถ้าเธอรักใครสักคนจริง ๆ แล้ว เธอต้องดำรงอยู่อย่างแท้จริงเพื่อคนผู้นั้น”
ติช นัท ฮันห์
จาก เมตตาภาวนา คำสอนว่าด้วยรัก

หากแต่การดำรงอยู่อย่างแท้จริงเพื่อคนที่เรารักนั้นเป็นเช่นใดกันเล่า
ความรัก ครอบคลุมความหมายยิ่งใหญ่ เข้ามาสัมพันธ์กับเราได้ในหลายสถานะ ไม่ว่าจะเป็นความรักระหว่างหนุ่มสาว ครอบครัว เพื่อน หรือ เพื่อนร่วมงาน
ทำอย่างไรจึงจะมีความรักที่งดงามและยั่งยืน? นี่คือคำถามที่หลายคนเฝ้าค้นหาคำตอบด้วยระยะเวลายาวนานของชีวิต และหลายคน ก็อาจไม่เคยได้มีโอกาสพบเจอกับคำตอบนั้น นำไปสู่ความล้มเหลวในความรัก บาดแผลในจิตใจของกันและกัน ความล่มสลายของครอบครัวหรือความสัมพันธ์อื่น ๆ
นั่นจึงเป็นที่มาของพุทธวจนะ “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์”
ความสุขจักเกิดขึ้นจากความรักที่แท้จริงเท่านั้น ดังนั้น เพื่อให้คนหนุ่มสาว หรือ ผู้เริ่มต้นครอบครัวใหม่ ได้เข้าใจถึงแนวทางดำรงชีวิต ที่จะช่วยถนอมความรักให้มั่นคงและยั่งยืน รักษาความสัมพันธ์งดงามที่มีต่อกันไว้แสนนาน ท่านติช นัท ฮันห์ ได้อรรถาธิบายคำสอนของพระพุทธองค์ที่ว่าด้วยความรักไว้อย่างกระจ่างแจ้ง เป็นเทคนิคที่พร้อมนำไปปฏิบัติได้อย่างชัดเจน
กิจกรรม “ภาวนาว่าด้วยรัก” จึงจัดขึ้น เพื่อเผยแผ่เทคนิคเหล่านั้นให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้ฝึกฝน โดยมีพระภิกษุและภิกษุณีจากหมู่บ้านพลัม ประเทศฝรั่งเศส เป็นผู้นำการฝึกความเข้าใจในรัก
เพื่อให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้บ่มเพาะภูมิคุ้มกันแห่งจิตใจ แสดงออกมาผ่านการกระทำที่ช่วยให้ทุกคนสามารถบำรุงหล่อเลี้ยงความรักของตนเองด้วยศานติสุขและยั่งยืน เป็นความรักดี ๆ ที่มีได้ตลอดไป

2. สิ่งที่ผู้ร่วมกิจกรรมจะได้รับ
1. เทคนิคการเปลี่ยนแปรความโกรธ เป็นความรักและความเข้าใจ
2. ฝึกวิถีการกอดแนวหมู่บ้านพลัม อ้อมกอดที่แท้จริง
3. เทคนิคยิ่งอยู่ยิ่งรัก ด้วยการใช้องค์ประกอบสี่ประการแห่งรักแท้
4. แนวปฏิบัติทำอย่างไรถึงจะไว้ใจกัน
5. เทคนิคการฟังอย่างไรให้เข้าถึงหัวใจคนที่เรารัก
6. เทคนิควาจามัดใจ ฝึกพูดอย่างไรไม่ให้บาดหมางกัน
* กิจกรรมสุดสัปดาห์นี้ ได้ข้อมูลจากหนังสือ Teaching On Love หรือ แปลเป็นไทยชื่อ เมตตาภาวนา คำสอนว่าด้วยรัก โดยท่าน ติช นัท ฮันห์
3.กลุ่มเป้าหมาย
ผู้ที่สนใจทั่วไป

4. กำหนดการ วันที่ 3 – 4 กุมภาพันธ์ 2550 รายละเอียดมีดังนี้
เพื่อประโยชน์ของผู้เข้าร่วมกิจกรรม ควรมาพักค้างตั้งแต่คืนวันศุกร์เพื่อสามารถร่วมกิจกรรมเช้าวันเสาร์ได้อย่างเต็มที่

วันศุกร์ ที่ 2 กุมภาพันธ์ 2550
18.30 – 19.00 น. เปิดรับลงทะเบียนและเข้าที่พัก สำหรับผู้มาพักคืนวันศุกร์
19.00 – 20.30 น. ปฐมนิเทศ โดยคณะภิกษุและภิกษุณีจากหมู่บ้านพลัม
20.30 – 21.00 น. สัมผัสความนิ่งเงียบภายในและภายนอก

วันเสาร์ ที่ 3 กุมภาพันธ์ 2550
05.30 – 06.00 น. ตื่นนอน ล้างหน้า แปรงฟัน
06.00 – 07.00 น. ทำสมาธิ ฝึกการเดินทุกย่างก้าวลมรำเพย เพื่อฝึกดวงใจให้เป็นสุขและมั่นคง
คำสอนหรือบทกวีว่าด้วยรัก
07.00 – 07.30 น. ประสานกายและใจ ด้วยการฝึกตามลมหายใจอย่างมีสติผ่านการรำกระบอง
07.30 – 08.00 น. อาบน้ำ / กิจส่วนตัว
08.00 – 09.00 น. อาหารเช้า / ลงทะเบียนสำหรับผู้เดินทางมาถึงเช้าวันเสาร์
09.00 – 11.30 น. แลกเปลี่ยนแนวทางการปฏิบัติกับคณะภิกษุและภิกษุณีจากหมู่บ้านพลัม
เรื่อง “เมล็ดพันธุ์แห่งความสุข” ปัจจัยเริ่มต้นแห่งความรัก : การหล่อเลี้ยงความสุข
และความเบิกบานในตนเอง
11.30 – 13.00 น. อาหารกลางวันร่วมกันเป็นคณะด้วยความรักต่อสรรพสิ่ง
13.00 – 13.30 น. กิจกรรมผ่อนพัก ตระหนักรู้ : ฝึกการผ่อนคลายอย่างสมบูรณ์ (Total Relaxation)
13.30 – 14.15 น. พักผ่อนตามอัธยาศัย
14.15 – 15.45 น. สนทนา แลกเปลี่ยนเรียนรู้วิถีปฏิบัติในกลุ่มย่อย
15.45 – 16.45 น. เดินสัมผัสความงดงามของธรรมชาติ
16.45 – 17.30 น. อาบน้ำ / กิจส่วนตัว
17.30 – 18.30 น. อาหารเย็นตามกลุ่มย่อย
18.30 – 20.00 น. แลกเปลี่ยนแนวทางการปฏิบัติกับคณะภิกษุและภิกษุณีจากหมู่บ้านพลัม
เรื่อง “Beginning Anew” เทคนิคยิ่งอยู่ยิ่งรัก การฟังอย่างลึกซึ้ง ให้เข้าถึงหัวใจคนที่เรารัก
เทคนิควาจามัดใจ ฝึกพูดอย่างไรไม่ให้บาดหมางกัน
20.00 – 20.30น. ขับขานบทเพลง หรือ บทกวีว่าด้วยรัก และฝึกสมาธิยามค่ำ
20.30 – 21.00 น. สัมผัสความนิ่งเงียบภายในและภายนอก

วันอาทิตย์ ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2550
05.30 – 06.00 น. ตื่นนอน ล้างหน้า แปรงฟัน
06.00 – 07.00 น. ทำสมาธิ ฝึกการเดินทุกย่างก้าวลมรำเพย เพื่อฝึกดวงใจให้เป็นสุขและมั่นคง
คำสอนหรือบทกวีว่าด้วยรัก
07.00 – 07.30 น. ประสานกายและใจ ด้วยการฝึกตามลมหายใจอย่างมีสติผ่านการรำกระบอง
07.30 – 08.00 น. อาบน้ำ / กิจส่วนตัว
08.00 – 09.00 น. อาหารเช้า
09.00 – 11.30 น. แลกเปลี่ยนแนวทางการปฏิบัติกับคณะภิกษุและภิกษุณีจากหมู่บ้านพลัม
เรื่อง “เทคนิคการเปลี่ยนแปรความโกรธ เป็นความรักและความเข้าใจ”
“สนธิสัญญาแห่งศานติ”
11.30 – 13.00 น. อาหารกลางวันร่วมกันเป็นคณะด้วยความรักต่อสรรพสิ่ง
13.00 – 13.30 น. กิจกรรมผ่อนพัก ตระหนักรู้ : ฝึกการผ่อนคลายอย่างสมบูรณ์ (Total Relaxation)
13.30 – 14.30 น. แลกเปลี่ยนแนวทางการปฏิบัติกับคณะภิกษุและภิกษุณีจากหมู่บ้านพลัม
เรื่อง “การใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีสติด้วยข้อฝึกอบรมสติ 5 ประการ”
14.30 – 15.00 น.ฝึก “การกอดแนวหมู่บ้านพลัม อ้อมกอดที่แท้จริง”
15.00 – 16.30 น. นั่งอยู่ตรงนี้ เพื่อกันและกัน (ฺBe-In : Informal Tea Ceremony)
ดื่มชาและรับอาหารว่างร่วมกันอย่างมีสติ
16.30 น. อำลาพระธรรมาจารย์ เดินทางกลับ

5. ค่าลงทะเบียน
ไม่มีค่าลงทะเบียน แต่ท่านสามารถบริจาคตามศรัทธาเพื่อสนับสนุนการจัดงานภาวนา
และ สนับสนุนการก่อสร้างหมู่บ้านพลัม ประเทศไทย ณ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่

6. รายละเอียดเพิ่มเติม
โทรฯ 085 110 4999 หรือ 085 811 0885 อีเมล์ thegeniuscreator@yahoo.com

“เมื่อเธอเริ่มต้นความสัมพันธ์ เธอจะรู้สึกตื่นเต้น กระตือรือร้น ปรารถนาที่จะสำรวจตรวจค้น แต่เธออาจไม่เข้าใจตัวเอง หรือคนรักดีพอ การใช้ชีวิตร่วมกันตลอด 24 ชั่วโมง จะทำให้เธอมองเห็น ได้ยิน และพบเจอหลาย ๆ สิ่งที่ไม่เคยเห็นหรือคิดมาก่อน ยามอยู่ในห้วงรัก เธอสร้างแต่ภาพที่สวยงามของคนรักขึ้นมา แต่ตอนนี้ เธอคงตกใจนิด ๆ เพราะมายาภาพที่เธอสร้างขึ้นได้หายไป ทำให้เธอได้ค้นพบความจริง ถ้าหากพวกเธอ ไม่รู้จักฝึกสติ สำรวจดูตัวเอง และคู่ชีวิต
ไปพร้อม ๆ กันแล้ว ก็อาจจะพบกับความยุ่งยากในการประคับประคองความรักให้
ผ่านพ้น
ช่วงนี้ไปได้”
ติช นัท ฮันห์
จาก เมตตาภาวนา คำสอนว่าด้วยรัก

 

 

อยากไปอะ….

 

อยากให้ที่รักไปด้วยกัน……

 

จะมีวันนั้นไม๊อ่า..

 

ใครว่างๆ ก้อไปนะ….

เตรียมงาน…

เริ่มเตรียมงานแล้วหงะ

 

โทรไปจองสถานที่(จองๆๆไว้ก่อน กัวไม่ว่าง วันยังไม่แน่เลย…ซะงั้น)

 

คิดรายละเอียดปีกย่อย คอนเซป ที่รักวางไว้แล้วคร่าวๆ

 

ลิสรายชื่อแขก ทำไปบ้างแล้ว

 

ที่บ้าน บอกให้ไปเตรียมทำแหวนได้แล้ว แต่.ยังไม่ว่าง

สถานที่ ก็ว่าจะเข้าไปดู คุยรายละเอียดวันนี้ แต่ ดันไม่ว่าง

 

และอื่นๆ อีกมากมาย ที่มีเส้นตาย ทั้ง เร่งและรีบไปพร้อมๆ กัน

ต้องวางแผนดีๆ จะได้ไม่เหนื่อยมาก อะไรทำได้ก่อน ก็ทำรอไว้เลย จะได้ไม่ต้องกังวล

 

ถ่ายรูป…คงจะต้องรีบ ในเร็ววันนี้..แต่..นะ…ทำเอง ถ่ายเอง แต่งเอง..ไม่ไรมากอยู่แร้น…นิ

 

ที่บ้านบอกว่า…ให้ร้านหาแหวนไว้ให้…กี่กะรัตมะรู้….(ไม่ค่อยเห่อเลยบ้านตรู)

แต่…คนใส่บอกว่า…ไม่อ๊าวววว……ซื้อมาก้อไม่ได้ใส่ ไม่ชอบใส่เพชร  เก็บตังค์ไว้ดีกว่า

คุณแฟนก้อคงไม่ใส่แหวนอีกเหมือนกัน

 

ใจจริง อยากหาถูกๆๆๆๆ มาใส่เล่นด้วยซ้ำไป แต่ว่า…สุดท้ายแล้ว คงต้องไม่ให้น่าเกลียดมาก อยากได้เป็นทองคำขาว จะได้ไม่เวอร์มาก หาแบบทิฟฟานี่ ไปสั่งทำ จะทันไหมหว่า…หุหุหุหุหุ

ถ้าจะมีเพชร ก็เอาแค่ไม่กี่สตางค์ เล็กๆ พอ กัวนิ้วกุด

 

เตรียมจัดห้องใหม่…ห้องนอนข้างบน จัดไว้เผื่อ อีกห้อง

 

วันนี้ ก็รื้อกรุ รูป จะเอามาสแกนไว้ทำพรีเซนเทชั่น..ไปหอบหิ้วสแกนเนอร์มาจากบ้านคุงแฟน แต่เสือกลืมเอาปลั๊กมา..หมดกัน…นอนตีพุงแทน

 

ส่วนบ้านคุงแฟน..วันนี้ ก็โทรมาถาม วัน เวลาเกิด ไปหาฤกษ์ คิดว่า เร็วๆ นี้ คง มา กทม. เจรจาค่าสินไหมและตกลงรายละเอียดกัน จะได้เริ่มทำอย่างอื่นกันต่อไปได้

 

Let’s count down

 

สมัยนี้…แต่งงาน เค้าไม่ค่อยจดทะเบียนกันแล้ว อ๊ะป่าวหว่า…

คุงแฟนบอกว่า…ฉานไม่คิดค่าใช้นามสกุล ก็บุญแล้วนะ…

มะอยาก เป็น นาง หงะ…นามสกุลเดิมเราก้อโอเคนา…เด็กๆ ก้อไม่โดนเพื่อนล้อนี่หว่า แถมซื้อตั๋วเครื่องบินได้ลดราคาอีก…

ฮิฮิ……

 

คุงแฟนกัวสินสมรสรั่วไหล……..จะมีไรให้ไหลหว่า…แต่งเสด หมดตูด พอดี….เอิ๊กกกกกกก……..