มิวมิว The copy machine

นั่นแหละ…
 
ตามนั้นเลย
 
ก่อนอื่น..วันนี้มิวมิวพูดได้เพิ่มอีกคำ ไก่ ไก่ ไก่ เรียก หมอนรูปไก่ เดินผ่านเห็นทีไร ก้อ ไก่ ไก่ กลายเป็นคำฮิตติดปากไปเลย
ตื่นเช้ามากก้อหันไปเจอหมา ลุกหัวฟู ไปกอดตุ๊กตาหมา ม๊า ม๊า ม๊า…ทำหน้าซึ้งสุดๆ ทำท่ารักกันมากมาย (ส่วนพ่อ มิวมิว เอาตีนถีบ อึช อึช อึช แปลว่ารักมากที่สุด ฮ่าๆๆๆ)
สรุปแล้วตอนนี้มิวมิว พูดได้ คำไหนมั่งน๊า
แม่ (เวลาจะกินนมกะร้องไห้ เท่านั้นแหละ)
เด๊ดดี่ เดะ ดี่ เดะดี่
หมา ม๊า ม๊า + sign
หม่ำๆ
นม พูดไม่ได้ แต่ทำ sign สองไม้สองมือแข็งขัน มีแน๊นๆๆ หลุดมาบางอารมณ์
ปลา ปา ป๊า ป๊า
ไก่ ไก่
เป็ดก๊าบๆ  เก่ด กั่ด กั่ด +sign (ออกแนวมั่ว)
นก จิ๊บๆ   จิ๊ด จิ๊ด
ไคอะ (เวลาเห็นรูปคน)
นั่น อะไรอะ !!!
ทำไมอะ  ทะมะอะ
สามอันหลังนี่ โคดจะเลียนแบบกันชัดๆ
 
 
ช่วงนี้ อาการวัยสะแล๋น ถือเป็นอาการปรกติ  อาการแทรกซ้อน ได้แก่ อาการก๊อปปี้…
ตั้งแต่ท่าทาง ลีลา น้ำเสียง 
ท่าคุยโทรสับ…ทำคิ้วขมวดนิดๆ ยกมือถือแปะหู อะเค อะเค #$#@!@$%%% ฟังแล้วดูเหมือนภาษาพูดผู้ใหญ่มากกกกกก แต่ฟังไม่รู้เรื่อง!!! ฟังดีๆ จะเหมือนมีคำยาวๆ ภาษามนุษย์โลก หลุดออกมาเป็นพักๆ
 หน้าตาเอาจิง คุยเสร็จ เอามือถือมา กดปุ่ม กดๆ ละมองไปทางอื่น ทำหน้าเหมือนคุยเสร็ตแล้วประหนึ่งวางโทรสับ เคร่งเครียด
 
ท่าตุ๊กตาบลายธ์ อันนี้ เชี่ยวตั้ง…แอ๊บแบ๊วสุดๆๆๆ คือ she จะทำท่าครุ่นคิด แล้วหลับตาพริ้มประมาณ 3 วินาที จากนั้นลืมตาขึ้นมา บางทีก้อทำตาเหลือกขึ้นข้างบน เหมือนคิดอะไรออก หรือ บางทีก้อลืมตาแป๋ว ปิ้งขึ้นมา ซะงั้น
 
ท่ากินข้าว  ท่าทางสมมติของ she จะแบบ เอาช้อนตักจานโน้นจานนี้ แล้วมาเคาะๆๆในจานตัวเอง ละป้อนเข้าปากตัวเอง บางทีทำท่าวุ่นวายตักโน่นตักนี่ ตักนั่น เหมือนเล่นขายของ คนๆๆๆ ทำเป็นเอาช้อนเข้าปากตัวเอง
 
เลียนแบบท่าทาง ไม่ว่าจะเอามือจุ๊ปาก เม้มปากละทำเสียงปลาทอง ล่าสุด she หยิบหวีมาหวีผม(อันน้อยนิด) ทำเอาแม่ตกใจ…ห๊า..ไปเอามาจากไหนวะ…รู้ได้ไงว่าอันนี้ต้องหวีผม..
she บรรจงเอาหวีเสยไปเสยมา เอียงคอหวีอยู่นั่นแหละ…
จะเอามาจากใครได้ล่ะ…ก้อพ่อมันไง…..เราอะ ไม่ได้หวีผมตัวเองมาชาติเศษ ถึงกับเหวอตอนมิวหยิบหวีมาเสยหัวตัวเอง…(อันนี้ไม่ใช่เลียนแบบตรูแน่ๆ)
 
นอนแระ…
 
อยากกินเครปเค้ก
อยากไปเที่ยวไกลๆ
อยากไปดูปลา
 
แต่งานเข้า เซ็งเป็ด…
 
ปล. วันนี้สอนมิวมิวนับบล็อค 1-5 ไม่ถึง ห้านาที จับลิงชัดๆ
มะนทำ mind map ของตัวเอง เดี๋ยวรอครูตรวจการบ้านถ้าผ่านจะเอามาลง
 
 
 
 

ไม่ใช่เรื่องขี้ๆ ละจะหาว่าคุย…ฮิฮิ

ก่อนอื่น..บอกก่อนว่า คำถามบล็อคข้างล่างมีคำตอบนะ..ในเชิงคณิตศาสตร์ ไม่ใช่ปัญหาเชาวน์ ลองทำดูนะ อิอิ
 
 
วันนี้ ไปสวนลุมมากั๊บ…เนื่องจากสนใจเรื่องหนึ่ง..ที่แม่เก่ง Icyrose ในพันทิพย์นำเสนอ…ฟังแล้วเข้าท่า นาติดตาม และมีเหตุผลที่ทำให้สนใจยิ่งขึ้น เด๋วจะบอกให้ฟัง
หัวข้อที่ไปวันนี้ คือ การสอนเด็กให้เรียนให้เก่ง และการสอนเลขในเด็กเล็ก  sense of pattern sense of number
 
ให้นิยามเองว่า มันคือการเข้าใจความหมาย ของจำนวนและตัวเลข ทำไมต้อง sense ?? ก้อเพราะมันซึมซาบเข้าไปอยู่ในใจเด็กๆ นั่นเลยทีเดียวเชียว
 
ไม่ใช่เพื่อฝึกลูกให้เป็นอัจฉริยะ ถึงแม้ อัจฉริยะ จะสร้างได้ด้วยวิธีนี้
แต่เราไม่ได้อยากให้ลูกเป็นอัจฉริยะนี่นา เอาธรรมดาๆ คิดให้เป็น จะลอกข้อสอบเพื่อนบ้างแม่ก้อไม่ว่าน่ะลูก อย่าให้ครูจับได้พอ…เอาตรีนเขี่ยโพยไปไกลๆนะลูกนะ
 
พ่อธีร์ วิทยากรที่มาเล่าในวันนี้ น่าสนใจมาก
ก่อนไป ก้อได้ทำการบ้านไปส่วนหนึ่ง แต่รีบๆ อ่าน เพราะมีกระทู้ยาวห้าสิบกว่าหน้า ต้องอ่านก่อนไป..และบล็อคอีกจำนวนมากกกกกกกกกกของพ่อธีร์
 
เหตุผลที่สนใจ และไปวันนี้คือ..วิธีการคิดและสอนเด็กๆ ของพ่อธีร์ เป็นวิธีที่เราใช้กับตัวเอง ตอนเป็นเด็ก แต่..เราคิด(แบบมั่ว)ขึ้นมาเอง 
ไม่ได้โม้..โฮะๆๆ แต่ เราก้อไม่ใช่คนเดียวหรอก มีเด็กอีกหลายๆๆๆ คน รับรองว่า คิดวิธีบวกเลขคิดเลขขึ้นมาเอง โดยที่ไม่ต้อง เอาหนึ่งไว้ในใจ ยกนิ้วขึ้นมา 2 3 4 5
หรือ ท่องสูตรคูณเป็นนกแก้วนกขุนทอง เวลาทำการบ้าน
 
เรา ทำ แบบที่เค้าเรียกว่า mind maping ช่วยในการเรียน และการจำ..โดยที่เพิ่งจะรู้ว่า..ไอ่ที่ทำนั่นอะ เค้าเรียกว่า mind maping เมื่อไม่นานมานี้เองอะล่ะ
นี่เป็นเหตุผลว่า ทำไม ตื่นเที่ยงไปนั่งลอกการบ้านเพื่อน ถึงจบมาได้แบบเฉียดฉิวเกียรตินิยม..ฮ่าๆๆ กูยกให้มึงอะ….ไอ่เอก..ตอนขึ้นแท่นรับพระราชทานปริญญาจะได้มีเวลานั่งหลับก่อนนานๆ เอิ๊กกกกก (ถ ถ ถ ถุยยยยยย)
 
เราทำเองโดยไม่มีระเบียบแผน ที่แน่นอน เส้นต้องโค้ง ต้องแตกออกไป รอบด้าน แต่ เท่าที่ดูแล้ว ไอ่ที่เราทำย่อๆ ในการจดเลกเช่อ มันคือ การคิดแบบ mind maping นั่นเอง..
หรือบางที เราใช้วิธี จำ หน้ากระดาษ เข้าไปทั้งหน้าในหัวเลย ไม่ใช่ท่องนะ…
จำ…มองแล้ว จำ….ละมานั่งหลับตานึก ว่า บรรทัดนี้อยู่ไหน แล้วยังไงต่อ
ถ้าข้อสอบออกมาเหมือนเด๊ะๆ ก้อหวานหมูเลยล่ะ หลับตาเขียน…เคยนะ..phy chem อ่านหนังสือไม่ทัน…นาทีสุดท้าย ก่อนหลับ ตัดสินใจ เอาวะ…ท่องข้อนี้ไปแหละ มันยาวดี แต่ไม่ใช่การมานั่งท่องปาวๆๆ นะ เราทำไงก้อบอกไม่ถูกว่ะ
นั่งจ้องหน้านั้นอยู่สักพักก่อนนอน….รุ่งขึ้นไปสอบ..หลับตานึกภาพแล้วเขียน..
ไม่รู้เรียกว่าอะไร..แต่คิดว่า แบบนี้ เค้าเรียก การจำแบบ pattern และรูปภาพ กระมัง 
และเวลาอ่านหนังสือ แบบเห็นตัวหนังสือเยอะๆ แล้วเรามึน ก้อมักจะเอามาย่อเอง เป็นโยงใย ลากเป็น root ต่อๆ กันออกไป แต่ไม่ถึงกะทุกทิศทุกทางเหมือน mind map ตามทฤษฎี แต่ก้อพอเป็นไอเดย ในการจำ ภาพความสัมพันธ์ของสิ่งต่างๆ ในหนังสือเรียน   เพราะแบบนี้ เลยอยากไปฟัง วิธีการนำมาปรับสอนในเด็กเล้กเอามากๆ เพราะ เราเรียนลัดด้วยตัวเองไปแล้วถึงจะไม่ได้ถึงที่สุด และไม่ได้ประสบความสำเร็จมากมาย..แถม สอนไม่เป็น ยิ่งสอนเด็กด้วยแล้ว…อายุ 2 ขวบ นี่ แค่จับมานั่งพูดคุยกัน..ยังพูดกันคนละภาษาเลยมั้ง
 
วันนี้ฟังพ่อธีร์เล่ามา..การสอนเลขในเด็กเล็ก  ออกแนวๆ จินตคณิต ก้อคล้ายๆ แบบนี้ คือ ให้เด็กเห็นภาพในหัว เห็นตัวเลข เป็นจำนวน ในหัว หรือ ใช้เม็ดลูกปัด หมากล้อม ใช้บล็อค แทนตัวเลข วางลงในกระดานโกะ(หรือตารางร้อยช่องในเบื้องต้น) เพื่อแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสสตร์  สมการสองตัวแปร แบบชิลๆ ในเด็กประถม หรือต่ำกว่า เลยเชียวล่ะ
 
ทำไม ต้อง สอน?? เร็วไปไหม?? สรุปสั้นๆ ให้ฟังว่า(ทฤษฎีไปหาอ่านกันเอาเองนะ)
เขา หลายๆ คน ว่า การที่เด็ก มี sense of pattern / number และอื่นๆ ที่ว่ามา เป็นพื้นฐาน ให้สมองสองด้านทำงาน แล้วมันจะดีเอง…
เรียนเลขเก่ง อย่างอื่นล่ะก้อหมูๆ
 
 
วิธีการละเอียดๆ ทำยังไง คงต้องไปหาอ่านกันเอาเอง…ทฤษฎีไม่แม่น สรุปคร่าวๆ สำหรับเด็กเล็ก วัยนี้ เอาเป็นว่า  สิ่งที่เราได้จากพ่อธีร์วันนี้ และจะนำมาสอนลูกในวัยขวบกว่าๆ ได้ก้อ คือ (ไม่แน่ใจว่าจับใจความมาได้ถูกต้องครบถ้วนหรือเปล่า ฟังไปจับมิวไป แต่ ก้อประมาณนี้ล่ะ)
 
sense of no.
 
เอาลูกปัด บล็อค หมาก อะไรก้อได้… 5 เม็ด ระวังอย่าให้เล็กมากเกินไป เดี๋ยวมันเอาไปยัดจมูก ยัดปากล่ะ ไว้ใจไม่ได้ ไอ่พวกลูกลิง
หยิบมา  1 เม็ด ให้ลูกดู….แล้วบอก นี่ หนึ่ง นะ ละเก็บขึ้น
หยิบมา 2  เม็ด ให้ลูกดู….แล้วบอก นี่ สอง นะ ละเก็บขึ้น
ทำไปจนครบ ห้าเม็ด
ใช้เวลาไม่มาก…
 
ทำจนกว่างัดออกมา 1 เม็ด ลูกตอบได้ว่า นี่ คือ 1 หรือ 2 3 4 5 ตามที่ วางลงไปนั่นแหละ นั่นคือ เค้ารู้ความหมายของ ตัวเลขแล้ว
ลองทดสอบเค้า ถ้าตอบได้ก้อผ่าน
 
ลืมบอกไปว่าการวางหมาก บางทีอาจจะวางเรียงขวาซ้าย บนล่าง ระเกะระกะ ไปมาไม่จำเป็นต้องมี รูปแบบที่แน่นอนตายตัวเสมอไป ให้ลูกเห็นว่า การเป็น 1,2,3,4,5 อาจจะมีหลายๆแบบ ไม่ใช่ต้องเรียงแบบนี้เท่านั้น  และสามารถจับความแตกต่างระหว่าง 1 ไป 2  2 ไป 3 ได้ด้วยสายตา และรู้ว่าทำไมมันถึงแตกต่าง มาจากความรู้สึก ไม่ใช่การนับ
 
ต่อมา…เริ่มใช้ตาราง เอาที่ 50 ช่อง ก่อนหน้าตาตาราง…หาเอา
เป็นตารางที่มีช่องพอวางหมากได้ สี่เหลี่ยมจตุรัส
ฝั่งซ้าย 5*5 สีนึง ฝั่งขวา 5*5 สีนึง  เขียนตัวเลขลงไปที่มุมตาราง ก้อจะได้ตารางเลข 1-50
1 2 3 4 5           6 7 8 9 10
11 12 13 14 15  16 17 18 19 20
22 23 23 24 25  26 27 28 29 30
อะไรประมาณนี้ ซ้ายขวาคนละสี แต่ต่อกันนะ เหมือนปฏิทินนั่นแหละ ไว้ว่างๆ จะหามาให้ดู
 
เด็กเล็ก เริ่มวางหมากทีละเม็ด สอน 1-20 ก่อน จากนั้น ค่อยว่ากัน…ศึกษาเพิ่มเติมกันไป
วางหมากลงในช่อง ทีละเม็ด แล้วสอน ว่านี่คือ 1 2 3 4 5 20 นี่คือการสอน sense of pattern
อีกหน่อย เลขจะเลือนหายไป เหลือแต่รูปแบบการเรียงหมากในหัวของเด็ก…โฮะๆๆๆๆ คุ้นๆมะ..ใครเคยอ่านฮิคารุบ้าง…
อะไรแนวๆ นั้นแหละ
ยี่สิบ ไม่ใช่เลขสองและศูนย์ แต่คือหมากยี่สิบตัว
พวกนี้จะนำไปสู่การ คูณ บวก ลบ หาร เลข สูตรคูณ แบบไม่ต้องท่อง ต่อไปถึงการแก้สมการสองตัวแปร โดยการใช้หมาก/เบี้ย อีกด้วย
 
 
ต่อมา อันนี้เบบี้จีเนียสก้อมีสอน การลากมือไปตามตัวเลข
เขียนเลขตัวโตๆ ลงบนกระดาษ อันนนี้ที่ รร. เจ้ามิวมิว ใช้แผ่นรองคลานที่มีจิ๊กซอว์ตัวเลข
จับมือลูกลากไปตามตัวเลข ให้สัมผัสพื้นผิวก้อดี เห็นพ่อธีร์ว่า เด็กออ ก้อใช้กระดาษทรายละเอียดๆ มาตัด เป็นตัวเลขแปะให้สัมผัส แล้วบอกเค้าว่า นี่ คือเลขอะไร
ที่เบบี้จีเนียส จะให้แกะตัวเลขอออกแล้ว แล้วใส่กลับเข้าไปใหม่ รวมไปถึงการสะกดตัวเลขนั้นๆ ด้วย เช่น S i x    6
 
ต่อมา..นอกจากการสอนตัวเลขแล้ว ต้องสอนอ่านควบคู่กันไปด้วย ถ้าเด็กบวกเลขเป็น แต่อ่านโจทย์ไม่ออก ตีความไม่ได้ ก้อไม่ดี ทักษะด้านภาษาเลยสำคัญ
เป็นเรื่องไม่น่าสนุกสำหรับเรา Flash card พ่อธีร์แนะนำว่า เริ่มทีละ 5 คำ อาจจะเลือกคำมาจากหนังสือนิทานที่อ่านให้เค้าฟังบ่อยๆ  ยกให้เค้าดู ลากนิ้วตามไปด้วย จน พอเค้าเห็นแล้วบอกได้ว่า คำนี้คืออะไรนั่นแหละ ค่อยเปลี่ยนคำ
 
 
อันสุดท้าย อะไรหว่า ลืม..
 
บล็อค..เวลาเล่นกะลูก ก้อลองหยิบมาวางรูปแบบต่างๆ  แล้วหยิบออก ให้ลูกวางตาม อันนี้ ก้อ เป็นการสอน isometrix น่ะ พวกข้อสอบ IQ ชอบมี เริ่มจากง่ายๆ 3 ลูกก่อน ละค่อยๆ เพิ่มขึ้น
 
ประมาณนี้แหละ  ไซแน่บ ลั่นเปรี๊ยๆ แน่นอน…โฮะๆๆๆๆ
 
กิจกรรมที่มาด้านบน ถ้าจะทำแบบจริงจัง ควรจะจับเวลาและบันทึกเวลาไว้ด้วย ดูความเปลี่ยนแปลงของลูกในการตอบ เช่น มองปุ๊บ ตอบปั๊บ ไรงี้
 
ช่วงนี้ มิวมิวฮิตเล่นร้อยเชือก ได้มาวันแรก…ยังร้อยไม่เป็นหรอก แต่ดูดีกว่าให้เล่นหยอดบล็อคมากมาย..มันขว้างบล็อคเททิ้งเป็นว่าเล่น ร้อยเชือกยังดูงง งวย น่าสนใจกว่า….
 
ที่ว่ามาทั้งหมด สอนสักวันละ สิบห้านาที
จับลูกนั่งตัก หันหน้าออก แล้วสอน..
กอด จูบ หอมแก้ม เรียกสมาธิ กันเป็นพักๆ  เขาว่ามา ว่า ตอนที่ยากที่สุด คือ กว่าลูกจะสนใจนี่แหละ ถ้าผ่านไปได้ ก้อโลดด
 
ไว้เราไปลอกการบ้านเลคเช่อแม่คนอื่นๆละจะมาบอกใหม่
 
ชอบความคิดอีกอย่างหนึ่งของพ่อธีร์คือ เราอยากให้เด็กๆรุ่นเรารู้สึกว่า ความรู้สามารถแบ่งปันกันได้ เริ่มจากกลุ่มเล็กๆ ไม่ใช่อะไรๆ ก้อ ติว ชม.ละ 500 โดยนักเรียนอัจฉริยะทั้งหลายแหล่
 
 
ปล. หลังจากวันก่อนส่งการบ้านพ่อธีร์ไปแล้ว เลยเอามาอวด…อิอิอิอิ
 
 อัพบล็อคแบบใหม่ version mind map ^_^
 

ปุจฉา คำถาม ป.3

คำถาม
ปัจจุบันแม่มีอายุมากกว่าลูก 21 ปี และ อีก 6
ปีข้างหน้าแม่จะมีอายุเป็น 5 เท่าของลูก

อยากทราบ ว่า ตอนนี้ พ่ออยู่ที่ไหนครับ

 
 
แม่บ้านสองคนพบกันที่ถนน เริ่มบทสนทนาด้วยเรื่องลูกๆว่า “ ฉันมีลูกสามคน” แม่คนแรกพูด “อายุเท่าไหร่กันคะ” คนที่สองถาม

“ ผลคูณของอายุลูกมีค่า 36 และผลบวกของอายุเขาทั้งหมดมีค่าเท่ากับจำนวนหน้าต่างในบ้านตรงข้ามถนนนั่น”

แม่คนที่สองคิดสักครู่แล้วตอบว่า “ข้อมูลข้างต้นไม่เพียงพอจะแก้ปัญหาหรอกคะ”

“ โอ้ ใช่ คนโตผมแดงคะ “ คุณแม่คนแรกตอบ

และคุณแม่คนที่สองก็แก้ปัญหาได้

ถามว่า อายุของลูกคุณแม่คนแรกเป็นเท่าไหรบ้าง

เก่ด กั่ด กั่ด

 
เปิดดิกชันนารี มิวมิช..ได้ความว่า..
 
เป็ด ก๊าบ ก๊าบ…
 
แต่ she พูดไม่ชัก…
 
พูดไปทำ sign มั่วไป…เก่ด กั่ด กั่ด..
 
ก่อนนอนวันนี้ หมดแรง สิ้นเสียง กั่ด กั่ด กั่ด ละหลับคร่อกไปเลย..
 
 
มา ม๊า…ม๊า ม๊า…
 
เปิดดิกชั่นนารี มิวมิช ได้ความว่า
 
เรียก หมา…ไม่ใช่เรียกแม่
 
แม่กะหมา..คือๆ กัน
 
ป๊า ป๊า ป๊า
 
เปิดดิกชันนารี มิวมิช ได้ความว่า
 
ปลา ไม่ใช่ ปะป๊า…
 
ปะป๊า กะปลา..คือๆ กัน
 
จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด
 
เปิดดิกชันนารี มิวมิช อีกหน..ได้ความว่า
 
จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ…..she เรียก นก
 
อะม่ะ อะม่ะ
 
เปิดดิกอีกที…ได้ความว่า
 
เอาใหม่ เอาใหม่
 
 
————————————————————————————————————————–
ไม่ว่างอวดไอเท่มใหม่สักที..ถ่ายรูปมาละขี้เกียดเอาลง
 
มิวมิวมีหนังสือใหม่หลายเล่มเรย
มิวมิวมีของเล่นใหม่หลายอันเลย ที่ชอบที่สุด ก้อ เห็นจะเปน สเลอได้ ที่เพิ่งไปขนมามะวาน
 
เล่นละ หันมา อะม่ะ อะม่ะ ยกมือไหว้ปลกๆ….จะเอาใหม่ ให้จับอุ้มขึ้นไปใหม่
จากนั้นมิวมิว ก้อ turn around (รร. สอนมา ให้หมุนเอาตรูดลง) หมุนตัวเอาขาไหลลงมาเอง ถ้าเอาหน้าลง ก้อจะมีเวอชั่นทำหน้าเสียวล่วงหน้า แค่นับ  1 2 3 ก้อเสียวแล้ว อะไรประมาณนี้
 
ช่วงนี้ เดินปล่อยมือได้ 2-3 ก้าว ยืนได้นานนนนนมากขึ้น แต่ไม่ยอมเดินเอง ไม่กล้าเดิน ถ้ารมณ์ดีๆ ถึงจะยอมก้าว ละโผมาหา ถ้าไกลๆ หน่อยล่ะ ทิ้งตัวลงคลานอย่างเดียวเลย หรือไม่ก้อ ขอตัวช่วย ให้จูงมือไว้ข้างนึง พาเดิน ล่ะเดินได้ไกลเชียวล่ะ ตุปัดตุเป๋ ขาพันกันพิลึก ตอนแรกลองให้ใส่รองเท้าโคโดโมะ ก้อไม่เวริค เบอร์ 20 ใหญ่เกินไปหน่อย กะว่าเดินแถวบ้านใส่ถูกๆ ไปละกัน เยินก้อไม่เสียดาย ไม่เวริคๆ งัดรองเท้าหัวโต เบาๆ มาให้ใส่..ก้อเดินเป๋ไปเป๋มา เพราะรองเท้าไม่พอดี ความยาวอะได้ แต่มิวเท้าเล็ก รองเท้าเลยกว้างไป เดินละไม่กระชับ
สุดท้าย ก้อต้องงัด Pigeon ออกมาใส่เดินไปดูหมาในซอยบ้านอยู่ดี…สงสัยใช้แล้วต้องทิ้งเลย..แบบเยินมาก
ใส่คลานนิดนึง หนังมันก้อเริ่มถลอกๆ ใส่เดิน พื้นดำปิ๊ดปี๋เลย…มอมสุดๆ แต่ก้อคุ้มดีนะ…มันกระชับพอดีเท้า ใส่เดินละมั่นคงดี เบอร์ 11.5 ดีไม่ดี ดิ้นไปดิ้นมายังหลุดเลยอะ..
หารองเท้าใส่ดีๆยากชะมัดเลย….T-T
 
อ้อ…ตอนนี้มิวมิวกินข้าวเยอะขึ้นแล้ว..ค่อยยังชั่ว
เมื่อเช้าเอาโจ๊กให้กิน เมิน เมิน เมิน หันหนีช้อน
แต่พอปั้นข้าวเหนียวหมูปิ้งให้กินล่ะ เคี้ยวตุ้ยๆๆๆ เลย ลาวเอ้ยย
มื้อเย็น ก้อ กินข้าวคลุกปลาทูทอดมาหลายมื้อแระ
ชอบหยิบกินเอง ป้อนตัวเอง ได้เลียนแบบผู้ใหญ่ เอร็ดอร่อยน่าดู
ตื่นเช้ามา อาบน้ำเสร็จ ก้อ หม่ำๆๆๆๆๆๆๆ แต่กินไม่เยอะ…บ่ายๆ ก้อให้กินอีกรอบ หรือไม่ ก้อกินเที่ยงไปเลยรอบเดียว ถ้าออกไปข้างนอก
จากนั้นก้อมือค่ำ จะกินได้เยอะหน่อย เพราะกินที่บ้าน แบบเละเทะได้ หรือถ้ากินนอกบ้าน ก้อเป็นเมนูเหลาๆ ถูกใจเค้าอยู่แระ รอดตายไปได้…เพราะช่วงนี้กลางวันถ้าแม่ไม่อยู่ก้อไม่เอาขวดแล้วล่ะ นมเททิ้งประจำ ว่าจะเลิกปั๊มละเนี่ย เพราะ อยู่ได้โดยไม่กินนมเลยทั้งวัน….ทำได้ไงเนี่ย
 
พอคิดๆว่าจะขายทีปั๊มนมและที่นึ่งขวดนม เพราะไม่ค่อยได้ใช้แล้ว ใช้ที่นึ่งไฟฟ้า นึ่งทั้งจานชามและกับข้าวไปพร้อมกัน สะดวกดี ขวดนมก้อไม่ค่อยได้ใช้แล้ว พอบอกจะขาย..เชี่ยวบอก ไม่เก็บไว้ก่อนหรอ เผื่ออีกคน…เหอๆๆๆ เมาป่าววะ…ถามมาได้ไง..
 
ไปก่อนล่ะ แบทจะหมด
 
 
 
 

มิวมิว ลั่นล๊า ที่ซู๊ดเลยคร่า

มาแล้น..ทิตย์นี้ลั่นล๊ามากมาย
 
วันเสาร์หนีลูกไปนวดกะป๊า 2 ชม.เล่นเอาระบบไปหมด แต่ก้อเหมือนได้ชาร์จแบท วันอาทิตย์เลยมีแรงไปเที่ยว ไม่รู้จะไปไหนดี เขาดินก้อกัวเจอม็อบ
ตกลงไป ซาฟารีเวริลละกัน ด้วยความที่ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้าเลยอดขอตั๋วถูกจากเพื่อน โทรไปเช็คได้ความว่าตั๋วแพงให้ไปไวๆหน่อยจะได้ดูโชว์หลายๆอัน
เลยตกลงอาบน้ำแต่งตัว ไปถึงเกือบเที่ยง ค่าบัตรผ่านประตู สนนราคา 470 บาท ต่อคน..เหงื่อแตกซิ่ก..(ตอนแรกเชี่ยวบอกสองคนไม่น่าเกินห้าร้อยเนอะ ถ้าเกินถือว่าเราขับมาดูละกัน ไปเดินห้างช็อบปิ้งดีก่า)
แต่ไหนๆ ก้อมาละ..จอดรถจ่อปากประตู กลับลำไม่ได้ซะด้วย เอาวะ..เข้าก้อเข้า แบ้งพันปลิวหยอยๆ ออกไปอีกใบ
ราคานี้รวมค่าเข้าสวนสัตว์ มารีนพาร์ค โชว์ แต่ไม่รวมพวกถีบเรือ ร่องแก่ง อะไรพวกนั้น
 
ขับรถวนเข้าซาฟารีพาร์คกันโลดดด…….ดูสัตว์ก่อนถึงเวลาการแสดงต่างๆเริ่มตามกำหนดการณ์
 
มิวมิวดี๊ด๊าม๊ากกกกกกกกกกกกก กรี๊ดกร๊าดคุยฟุ้งตลอดทาง อะไยอะ อะไยอะ ไมอ๊ะ นั่นไยอะ
หัวแทบจะหลุดออกนอกจอ

 

อยากโพสคลิป สะสมไว้เยอะมากก แต่ลิ้งค์ไปก่อน  เพราะทำไม่เปน T-T

http://babygade.blogspot.com/2008/09/video064.html

มิวมิวเห็นกวาง..แต่..ทำ sign หมา…(เอามือตบพุง แปะๆ ในตอนเริ่มคลิป) กรี๊ดกร๊าดโคด นี่ยังน้อยนะ..อิตอนมันน้ำลายแตกฟองต้องทิ้งมือถือ คอยจับกัวหลุดลงไป

มีบ๊ายบายนก บ๊ายบายม้า บ๊ายบายกวางด้วย เหอะๆๆๆๆ

<< โดนโลมาสาดน้ำใส่หัว เปียกซกเลย ฮ่าๆๆๆ

ได้ดูโชว์ปลาโลมากะวาฬขาวด้วย น่ารักมากๆ แต่อากาศร้อนใช้ได้เลย… รองท้งรองเท้าถอดหมด เพราะอากาศอบอ้าวสุดๆ นั่งใกล้ๆเวทีไม่มีหลังคา ยิ่งร้อนหนัก

เจ้ามิวก้อเลย ปา ป๊า ปา ปา ปา ทั้งวัน

และ เพิ่มมาอีกคำ คือ หมา หมา หมา ม๊า หมา ล้านแปดรอบ…พอถามหมาทำท่าไง..เอามือเกาพุง -_-” เป็นอันเข้าใจละกันว่านี่ท่าหมา

ชี้ให้ดูเป็ด ก๊าบ ก๊าบ..มิวมิวก้อเรียกตามนะ..เปดก๊าบ ก๊าบบ..นก จิ๊บๆๆๆ พูดตามไปเรื่อย ไม่ได้พูดเองเหมือนหมากะปลา

เห็นอะไร ก้อชี้นิ้วไปเรื่อย อะไยอะ อะไยอะ นั่นอะไยอะ..เหมือนจะมั่ว แต่มองหน้ารอคำตอบนะ..

ต้องคอยบอกว่า หลอดไฟ น่ะลูก…นั่น ยางรถยนต์ น่ะ  นั่น นี่ โน่น อะไร ตลอดดดดดดดด……..

ถ้าเห็นคนเดินผ่านมา ก้อ ไคอะ ไคอะ ไคอะ..แม่เดินมา ก้อไคอะ ไคอะ..(เชี่ยวบอก แม่เอ็งไง.ถามอยู่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ) เห็นรูปภาพ ก้อไคอะ ไคอะ…ปวดกะบาลดี

 ไฮไลท์ของวัน..รู้สึกว่าสนุกดี จึ๊กกะดึ๋ยให้อาหารนก มิวมิวได้จับนกตัวเป็นๆด้วย..ไม่กลัวเลยว่ะ..จะดึงหางมันซะฉิบ..แม่ละกัวมันจิกมือแหก แต่จิงๆมันเชื่องมากกกกกกเลยล่ะ

 

เจ๊ sooooooooo excited ไม่เชื่อดูหน้าเค้าดิ…

  <<< นกเต็มไปหมด ชี้มือเดียวไม่พอ

เดินชมนกชมไม้ ถ่ายแบบ จนคุณนายสลบไปนั่นแล..

 

 เห็นหลับปุ๋ย เลยกะว่า จะฝากไว้แถวๆนี้..ขี้เกียดเอากลับบ้าน…ว่ะฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

สรุป กลับบ้านตอนบ่ายแก่ๆ ไม่ได้ดูไรต่อเพราะมิวหลับ ขี้เกียดปลุก ดูท่าจะเหนื่อยมากแล้ว จิงๆมีโชว์สิงโตทะเลและอื่นๆ น่าดู แต่มันจะหักโหมไปหน่อยไว้มาใหม่วันหลัง.. รอบัตรถูก อิอิอิ

จิงๆแล้ว ก้อคุ้มค่าเงินนะ อุดหนุนเค้าไปเถอะ…ไหนจะค่าดูแลสถานที่ ดูแลสัตว์ ดูแลคนงาน

สนุกดี…ไว้วันหลังพาไปดูปลาพารากอนมั่ง..ติดที่ว่าขาออกรถติดชิบ…เบื่อ

 

ปล.อ่อ.มิวมิว ทำ sign light on ตามแด๊ดดี้ด้วยล่ะ…เดี๋ยวจะสอนเพิ่มให้อีกทั้งพ่อทั้งลูก ขอเปิดตำราคิดก่อน

my secend sign

ตอนนี้ มิวมิว ทำ sign เพิ่มได้อีกอันละค๊าบบ…
 
หมา นั่นเอง..
 
วันก่อนอยู่ในรถ มิวมิวเห็นมา…ทำ sign เรียกหมาใหญ่เลย..ละชี้ๆๆๆๆ เอามือตบๆๆ ขาตัวเอง อยู่คนเดียว จนมะมี๋มองว่ามิวมิวทำอะไร ชี้อะไร ถึงได้อ๋อ…มันเห็นหมานี่เอง
 
พอเห็นหมาทีไหน ก้อเรียกใหญ่เลยทีนี้..
 
แถมตอนนี้ บ้ามาก..กินนมมันทุกเวลาที่ว่าง
 
หม่ำๆๆๆ ทำ sign milk ละยกมือไหว้ปลกๆ สองสโตรค ลงไปนอนรอ พร้อมสายตาอ้อนวอน ยกมือไหว้ๆๆๆๆ ฮาดี
 
วันนี้พาไปเรียนมา ก่อนเข้าคลาส มิวมิวดันระเบิดลง เหม็นหึ่ง ถุงขยะก้อไม่ได้เอามา ต้องไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เพราะขี้เกียดเดินกลับไปที่รถ และจะได้เอาแพมเพริสทิ้ง
 
ให้มิวมิวยืนเกาะแขน แล้วเราก้อกระหน่ำเอาเบบี้ไวพ์เช็ดๆๆ กะลังจะเอาแพมเพิสห่อทิ้งลงถังขยะ ก้อได้ยินเสียงจากข้างนอก
"กลิ่นอะไรวะ โคดเหม็นเลย…เหม็นมากๆๆๆ เลย ขอแซงคิวเข้าก่อนนะ"
เอ่อ…กลิ่นขี้อะดิ…
ขนาดอยู่ข้างนอกยังเหม็น กรูก้ออ้วกจะแตกอยู่แล้นนนน…พูดมาได้ซะเสียงดัง -_-”
เช็ดๆๆ จนกระดาษจะหมดห่อ ไม่หนำใจ รู้สึกว่ามันไม่สะอาด
พื้นที่ไม่อำนวย เดินออกมาข้างนอก แม่บ้านไม่อยู่ ไม่มีคน ขอเอาตูดจุ่มน้ำหน่อย..เลยเอาเบบี้ไวพ์ชุบน้ำเช็ดๆๆ เอาทิชชูเช็ดๆๆ อีกรอบ
จิงๆ ขอประนามคนที่เอาตูดลูกตัวเองมาล้างในอ่างล้างหน้าสาธารณะนะ..อุบาดสัด..ไม่คิดถึงคนอื่น ถึงจะทำความสะอาดให้ก้อเถอะ อ่างล้างหน้า บ้วนปากนะเว้ยย..
 
พอเสร็จ จับออกไปแต่งตัวข้างนอกให้เชี่ยวช่วย ละตัวเองเดินกลับมาล้างมือ
เจอแม่บ้านหน้าหงิกเป็นส้นตีน กะลังเอาถุงขยะไปทิ้ง เราก้อล้างๆๆมือไปตามปรกติ..ละจะให้ทำไงวะ..ขี้นะเว้ย ไม่ทิ้งในห้องน้ำ ละจะให้ทิ้งที่ไหนวะ เราก้อทิ้งในถังขยะในห้องน้ำ ม้วนๆ ให้มันดีๆ ไม่มีอุจาด เลอะเทอะ หกลงพื้นก้อเช็ดให้..(กรรมไรของกรูวะเนี่ย)
 
เรียนวันนี้แรกๆ มิวมิวดูคุ้นเคย ดี ครูบอกให้ทำไรก้อทำ ตั้งใจฟังนิทาน แต่พอหลังๆ ดูง่วงๆมึนๆ เกาะแม่อย่างเดียว ก้อโอเค สนุกดี  คนน้อยเชี่ยวเลยเข้ามาเล่นด้วย..ใครจะไปคิด สมัยก่อนทั้งพ่อทั้งแม่นั่งโยกหัวอยู่ข้าวสาร วันนี้ ต้องมานั่งตบมือ bla bla black sheep  Hi i’m MiuMiu   ฮ๊ายยยยยยยยยยย……
 
ไปก่อนล่ะ..เดี๋ยวไว้มาใหม่..มีของจะอวด..ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
 
 
 
 
 

My First …..

ไม่อยากจะบอก ว่า..ช่วงนี้มิวมิวบ้าน้ำลายมาก
พูดมาไม่หยุด และอีกอย่าง..เลียนแบบได้เหมือนเชียว
 
อะไรอะ ใครอะ ทำไมอะ ………พูดอยู่ได้ทั้งวัน..เลียนแบบแม่เหมือนเดี๊ยยยย..ทั้งน้ำเสียง และลักษณะการพูด
 
ไคอะ ไคอะ ไคอ๊า..
อะระอะ…
ทะไมอะ..
 
จนเริ่มสงสัยตัวเองว่า..นี่ตรูพูดบ่อยขนาดลูกจำได้เลียนแบบได้เหมือนเปี๊ยบเลยหรอเนี่ย…มิน่าเชี่ยวถึงได้ด่า ว่าจะถามๆๆๆๆ ทั้งวันเลยไม๊
หุหุหุหุ
 
มะคืน…มิวมันคึกไม่ยอมหลับ แกล้งพ่อ..กินนมไป ถีบไป..
อึช..อึช..อึช…ละถีบ ถีบ ถีบ..มีทำเสียงภากษ์ลูกถีบตัวเองด้วย..จะบ้าตาย
จิกหัวมั่งล่ะ เอานิ้วแยงจมูก จิ้มตา เอามือทุบอกดังป่าบ ป่าบ ป่าบ…เล่นเอาจุกได้เลยล่ะ กวนโคด
 
ตื่นมาก้อรื้อๆๆๆๆ
พอเรากระโดดลงจากเตียงก้อเด้งผึ่งตามลงมา รื้อของที่พื้นต่อ..
พอบอก..มิวมิว เดี๋ยวไปอาบน้ำกันดีกว่า จะได้หม่ำๆ กัน
เท่านั้นแหละ เด้งขึ้นมายืน ปล่อยของในมือ ก้าวขาเดินจะมาหาแม่..
ปากก้อพูด หม่ำ หม่ำ หม่ำ…
 
เอ่อ…ก้าวแรกของมิวมิว…ต้องเอาของกินมาล่อใช่ไม๊เนี่ย…
ไม่เสียชื่อจิงๆ พ่อกะแม่ฮากันกลิ้ง…
 
วันนี้มิวมิวเลยฮิตยืนเองนานเป็นพิเศษ…ปัดมือห้ามจับอีก โดยเฉพาะเวลาในมือมีของกิน…สามารถยืนแทะของกินสองมือ แบบนิ่งๆ ได้นานชั่วอึดใจหลายเฮือกเลยเชียวล่ะ (แต่ก่อนต้องเกาะไว้มือทำให้กินไม่ถนัด)
รมณ์ดี ก้อพยายามจะก้าวสัก สองสามก้าว โผเข้าหาของเล่น เตียง แม่ พ่อ
รมณ์ไม่ดี ก้อลงไปกองกะพื้นคลานต่อ
 
ยอมให้จูงมือเดียวเดินได้นานขึ้น..ดูจะเริ่มสนุกกะการเดินขึ้นมาแล้ว…อีกไม่นาน..คงต้องปวดกะบาลกว่านี้แน่นอน..
 
วันนี้พาไป รร. มา หนึ่งชม. เหมือนเดิม ครูสอนเรื่องสี..ตัวเลข มิวมิวไม่สนใจ ลงไปนอนกลิ้งตีพุงฟังซะงั้น
ให้หยอดไม้ลงรู ก้อจะเอาเข้าปาก พอไม่ให้เอาเข้าปาก ก้อเลิกสนใจไปเลย..
 
แต่พอถีงเวลาเล่นเท่านั้นแหละ..จิงจังมาก..
ล่อสไลเด้อไปสิบกว่ารอบ…หน้าบานเป็นกระด้ง เมามันส์สุดๆ
 
กลับมาบ้านมะมี๊เลยสอนเรื่องสี แต่คราวนี้ ไม่เอาภาษาไทยแล้ว..ดูมันจะงงในคลาสเรียน ระหว่างไทยกะอังกิต..
เลยเอาอังกิตไปละกัน..ไม่รู้ถูกไหม..หรือที่บ้านใช้ภาษาไทยไป พอไปรร. อาทิตย์ละ ชม. ใช่ภาษาอังกิต..เด็กมันจะจำได้มะ
 
สอนหยอดบล็อคลงรู ก้อให้หยิบสีตามที่บอก..ถูกมั่ง ผิดมั่ง…แต่ก้อดูจริงจังกะการเล่นมีสาระมากขึ้น ไม่ใช่เล่นๆ ละผละไปหน้าตาเฉยเหมือนก่อน…
 
อ้อ..เดี๋ยวนี้สั่งให้หยิบของได้บ้างแล้ว..เช่น
บอกให้หยิบบอลส่งให้มะมี๊ (ทำไซน์บอลไปด้วย)
ก้อหยิบส่งให้นะ..ส่งบอลโยนกลับไปกลับมาสนุกเค้าล่ะ
แต่พอเริ่มบอก หยิบบอลสีนี้ๆ ให้มะมี๊หน่อย..อาจจะเริ่มงงได้..
 
ใช้ให้หยิบเสือโฮก หยิบป๊อกๆ หยิบฮัลโล๋ หยิบมิสเตอร์โพสแมน ได้ตามรมณ์
 
ชอบหยิบปากกา ดินสอ และกระดาษมานั่งแอคท่า ขีดๆเขียนๆ วาดๆ กระแดะได้เหมือนเข้าขั้นเลยเชียวล่ะ..มีทำหน้าทำตาเหลือก ขบคิด ละปากพูดๆๆๆๆ ไรของมันมะรู้..
 
update baby sign ตอนนี้สอนคำว่า
บอล รู้สึกว่าใกล้จะทำตามละ
หมา  เหมือนจะทำได้ละ วันก่อนเจอหมามองตาม ละตบๆๆขาตัวเองใหญ่..หลังๆลองถามดูหมาทำไง ก้อเหมือนจะเอามือมาตบๆแต่ไม่รู้ฟลุ๊คมั่วป่าว
แมว ยังนั่งมองขำคิกคัก
ปลา..มีแววๆ
นก..จิ๊บๆๆ ยังไม่ทำไซน์แต่ทำเสียงจิ๊บๆตาม ใกล้ละๆ
เป็ด..ยังแยกไม่ออกระหว่างนกกะเป็ด
เสือ ยังทำหน้างงๆ
หมู เลื่อนลอย
more ดวงตายังเลื่อนลอย..ส่วนใหญ่อันนี้ สำหรับเราแล้วสอนยาก..เพราะอิตอนจะถามว่า เอาอีกไม๊ กินอีกไม๊ เล่นอีกไม๊..มีมือว่างมือเดียว..จะวางของแล้วทำไซน์ ก้อน่ะ..คิดไซน์เองใหม่เลยดีมะ..หุหุหุ
 
 
 
แต่ละคำ..ไม่ค่อยมีสาระเนอะ..แหะๆๆๆๆๆๆ
 
 

เมนูล้วงตับ

กัวลูกจะขาดธาตุเหล็ก
 
จัดไป..เซริชมาแปะไว้ก่อน เป็นฐานข้อมูล
 
อร่อยตงไหน ก้อไม่เข้าใจเหมือนกัน..ตับ..เนี่ย นึกถึงตอนทำตับหมู่คราวที่แล้ว เลือดสาด…ทะลักออกมาจากตับ
เครื่องใน ตับ..ตับบบ..ออกมาจากตัวหมู่ ตัวไก่.. ยังไม่สุกนี่ไม่น่าดูเลย
สุกแล้วก้อพอกินได้..แต่ก้อเฉยๆๆๆ บางเมนูก้อไม่ไหว
 
เอาน่ะ..
 
ตับไก่บด
ตับไก่ 200 กรัม
คอนยัค(วิสกี้) 1 ช้อนโต๊ะ
เนย 5ช้อนโต๊ะ
เกลือ-พริกไทยขนมปังบาเก็ตท์ หั่นเป็นแว่น 10-15 แว่น
ลูกจันทร์บด (muscade)
ต้นหอม ciboulette ซอย 2 ช้อนโต๊ะ
ใบพลาสเล่ย์ persil plat 1ช้อนโต๊ะ

วิธีทำ

ล้างตับให้สะอาด ซับน้ำให้แห้ง
ตั้งกระทะใส่่เนย 2 ช้อนโต๊ะพอละลาย เอาตับลงทอด โรย เกลือ-พริกไทย ลูกจันทร์ผง พอสุกๆดิบนะคะ อย่าให้สุก เพราะจะทำให้ตับแข็งคะ
ตักขึ้นมาใส่จาน ใช้ส้อมยีๆให้ละเอียด ผสม ต้นหอม วิสกี้ ใบพาสเล่ย์ คนให้เข้ากัน (น้ำเนยที่ติดกระทะก็ให้เทใส่รวมไปด้วยคะ
เอากระทะตั้งไฟ ใส่เนยที่เหลือ เอาขนมปังลงทอด กลับหน้าหลังพอเหลือง อย่าทอดนานเกินนะคะ เพราะเดี๊ยวเราจะเอาไปอบอีกที ขนมปังจะเเข็งเกินไป ที่ทอดเพียงแต่ให้ขนมดูดซับเอาเนยไว้คะ
ตักตับป้ายหนาๆให้ทั่วแผ่นขนมปัง **
ใครชอบกลิ่นพริกไทยก็ให้โรยหน้าอีก โดยส่วนตัวแล้วอ้อชอบคะ พริกไทยที่เราบดเองไม่ต้องละเอียดมาก แค่เม็ดหยาบกินแล้วหนึบๆเผ็ดๆดี

จากนั้นก็หั่นเนยชิ้นบางๆเล็กวางข้างบนสุด เพื่อที่หน้ามันจะได้ไม่แห้งมากแล้วเอาเข้าเตาอบชั้นบนของเตา (grille position) ไฟ 180 °c

 
 
ตับไก่บด สูตรสอง
Ingredients:
เนยสด 2 ช้อนโต๊ะ
แป้งสาลี 1 ช้อนโต๊ะ
นมสด 1/2 ถ้วย
ตับไก่ 4 พวง
หอมหัวใหญ่ 4 ชิ้น
ซอสปรุงรส 1 ช้อนชา
ซอสตรากระต่าย(วูสเตอร์) 1 ช้อนโต๊ะ
พริกไทยป่น เกลือ น้ำตาลทรายแดง ตามชอบ
(อ้นเพิ่งพริกไทยดำเม็ดๆ ด้วย เพื่อความแซบสะออน)

Directions:
– ละลายเนยในกะทะ
– พอเนยละลายก็ใส่แป้งสาลี
– ค่อยๆ เทนมใส่ลงไป คนไปในทางเดียว
– เมื่อส่วนผสมเข้ากัน ปิดไฟ พักไว้
– นำตับไก่ หอมหัวใหญ่ เบคอน และส่วนผสมนมที่ผัดไว้ เข้าเครื่องปั่นอาหาร ใส่ซอสปรุงรส วูสเตอร์ซอส พริกไทย เกลือป่น น้ำตาลทราย
– ปั่นให้ละเอียด
– ตักส่วนผสมออกมา 1 ช้อนโต๊ะ ใส่ถ้วยใบเล็ก นำเข้าไมโครเวฟ เพื่อชิมรสให้ถูกปาก
– เมื่อได้รสที่ถูกใจ ก็เทตับลงในภาชนะที่เตรียมไว้ วางใบกระวาน แล้วนำไปนึ่งด้วยไฟอ่อน 1 ชั่วโมง

 
 
สูตรสาม ดูไม่ยุ่งยากดี
 
เครื่องปรุง
ตับไก่ 4-5 อัน
แอปเปิ้ลคั้นเอาแต่นำ 100 ซีซี
หอมแดงหั่น 5 หัว
กระเทียมหั่นละเอียด 5 กลีบ
เนย 2 ชต
เกลือ 2 ชช
พริกไทยป่น 1 ชช
นำมันพืช

วิธีทำ
หั่นตับไก่เป็นชิ้นเล็กๆเอานำมันใส่กระทะแล้วผัดหอมแดงจนสุก ใส่ตับไก่ลงไปเร่งไฟเพื่อให้ตับไก่สุกนอกนุ่มใน ใส่นำแอปเปิ้ลผัดด้วยกัน เอาตับ กระเทียม เกลือ พริกไทย และเนยปั่นในเครื่องปั่นจนเป็นเนื้อเดียวกัน ใช้ทาขนมปัง
 
สตูว์ตับไก่
 
ตับไก่หั่น หม้อนี้ใช้ประมาณ 3 ขีด แครอทหัวนึง มันฝรั่ง 3 หัวเล็ก (กะจะใช้มันเทศแต่มันไม่มี มันฝรั่งก็ไม่ผิดจ้า) ขึ้นช่าย 2 ต้น ผักอื่นถ้าอยากใส่ก็ใส่ได้อีก เช่น มะเขือเทศ และหอมใหญ่ ก็เลือกเอาตามที่ชอบและที่มีละกันนะจ๊ะ ตั้งกระทะ ใส่น้ำมัน พอดีว่าทำให้ลูกกินด้วยเลยใช้น้ำมันมะกอก ใส่นิดหน่อยพอ เอาตับไก่ลงผัดนิดๆแค่พอตับไก่ตึงตัว ยังไม่ถึงกับสุก เสร็จแล้วเอาลงหม้อเติมน้ำ ใช้ไปประมาณ 3 ถ้วยแกง ตั้งไฟ แล้วเอาผักลง แครอท มันฝรั่ง ขึ้นช่ายลงทีหลัง พอผักเริ่มสุกก็หรี่ไฟปิดฝาหม้อ เคี่ยวให้นิ่มและน้ำผักจะได้ออกมาหวานๆ เคี่ยวประมาณชั่วโมงนึง เสร็จออกมาแบ่งของลูกไปปั่นแต่ไม่เอาขึ้นช่าย เหม็นๆๆๆ เวลาป้อนจะกินกับข้าว ธัญพืช หรือจะเติมน้ำซุปอีกนิดซดกินเดี่ยวๆก็ได้
 
แถม ดูน่ากินดี เลยเอามาเผื่อ
ข้าวตุ๋นดอกกล่ำกุ้ง

ส่วนผสม
ข้าวตุ๋น , ดอกกล่ำซอยละเอียด , เนื้อกุ้ง , ผักชี

วิธีทำ

1. ตุ๋นข้าวจนสุกค่ะ แล้วใส่ดอกกล่ำซอยลงไปตุ๋น

2. ใส่กุ้งที่บดอะเอียดลงไป ตุ๋นต่อ พร้อมกับผักชี จนสุก

โจ๊กข้าวโพดตับบด

เครื่องปรุง
โจ๊กข้าวโพด , ตับไก่ , ต้นหอมซอย , เนยสด , ไข่ไก่ , น้ำต้มกระดูก

วิธีทำ
ต้มโจ๊กข้าวโพด กับน้ำซุป ใช้ไฟอ่อนคนพอโจ๊กสุก
ใส่ไข่ไก่ลงไปคนให้เข้ากันจนสุก
ใส่ตับไก่ลงไปต้มจนสุก ตักขึ้นมาบดให้ละเอียด แล้วใส่ไปต้มต่ออีกสักพัก ใส่ต้นหอมซอย ใส่เนยสด ให้เดือดอีกทียกลง

เอ้า 1 2 3…..

 
ใครดูรูปนู๋แล้วใจไม่ละลายให้เตะ…
 
 
 
ตูดมิว….
 
 
5555555555
 
 
 

<<<<พยายามเก๊กหน้าสวย

<<<< Shopping syndrom กำเริบอีกแล้ว

 <<< ย้วยมาก..เด็กแปดโล หัวโต พุงป่อง

 

อยากเขมือบเด็ก…..

 

จิงๆ ว่าจะอัพเรื่องความติ้งต๊องของมิวมิว…มันต๊องได้ทุกวัน..

เป็นเด็กที่ฮาได้ใจ

มะกี้..เปิดเว๊บแคมให้ดูตัวเองในจอคอม..

มันสติแตกไปเลย….ไคอะ..ไค ไค ไค ไคอะ..ไคอะ…ไคอ๊า…ไคออออออ๊า ไค ไค ไคอะ ไม่หยุดเลย..ขนาดบอกว่า มิวมิวไง..มิวมิว..นี่มิวมิว..ไค ไค ไค ไค ไคอะ..ไคอะ..

เอ่อ….ปล่อยมันไปเถอะ..

พอเปิดเพลงมือถือให้เล่น ก้อทำหน้ายิ้มกรุ้มกริ่ม..พร้อมโยกหัว..

เปลี่ยนเพลงเองได้ด้วย..พอเจอเพลงช้าไม่ถูกใจ ก้อกดๆๆ ไปเรื่อยๆ เจอเพลงถูกใจก้อเงยหน้ามา ยิ้ม พร้อมกะโยกหัวตามจังหวะ…เอากะมันดิ..บางทีมีเกาะขอบตะกร้าโยกด้วย…อนาคตไปได้อีกไกลแน่นอน..ถ้า RCA ยังไม่ตลาดวายซะก่อน

แล้วนะ…ชอบจิกหัวแม่เล่น ตามคำยุยงของพ่อ..นั่นแหละ อย่างน๊านน..เอาอีกๆ…

มิวมิวหัวเราะคิกคักๆๆ…พร้อมกะเสียงแม่ตะโกน  เจ็บว่อยยยย…

 

อ่อ..เฉไฉไปนอกเรื่อง..นึกได้แล้ว..ว่าจะป่าวประกาศว่าอะไร..

อย่างมิวมิวเนี่ย sevensea ใช้ไม่ได้ผลอะ..กรอกปากไปช้อน รอ ชม.นึงยังไม่มีแววจะกินข้าวได้เยอะขึ้นเลย

วันก่อนเราป้อนข้าว..มิวมิวไม่กิน…

พอเชี่ยวป้อน..อ้าปากกินเฉยย..มันก้อจานเดิมนั่นแหละนะ..

วันนี้ เราป้อนข้าว..มิวมิวเมินน..

พอเชี่ยวป้อน..อ้าปากรอ

เอ๊ะ..มันจะยังไง

เชี่ยวก้อติดสปีดป้อนใหญ่…จะได้กินเสร็จไวๆ ตัวเองจะได้กินมั่ง…ป้อนเอาๆๆ ต่อเนื่อง มิวมิวก้ออ้าปากๆๆๆ ตลอด..เฮ้ยย..ไม่เคี้ยวเลยไง..

น่าจะสิบกว่าคำได้ล่ะ..ยัดเข้าไปจนมันเมินเองนั่นแหละ..

ไม่ใช่อาหารฝีมือแม่นะ..อุอุอุ

ข้าวหน้าหมูมาโบ้ ร้านแถวบ้าน..

ทำลายสถิติกินตั้งแต่เกิดมาของมิวมิวเลยนะเนี่ย..

พุ่งนี้ลองใหม่…พ่อมันบอก..แกไม่รู้ตัวหรือไง..ว่าแค่เห็นหน้าแม่ มันก้อคิดแล้วว่าไม่อร่อยแง๋..

 

หึหึหึหึ…ป้อนมันองทุกวันเลยแล้วกันงั้น..ฉานจะได้สบาย

 

 

 

ช็อปปิ้งซินโดรม..

ป๊าบอก..ดูดิๆๆ มิวมันติดนิสัยแก…
 
เดินเข็นตะกร้าผ้า..มองโน่นมองนี่..ชี้โบ้ชี้เบ้…ยิ้มม…หยิบของใส่ตะกร้า..หยิบเข้า หยิบออก..ทำท่าครุ่นคิด..
 
เนี่ยๆ มันต้องเห็นแม่มันทำแล้วทำตามแน่ๆ…ชอบพามันไปช็อปปิ้ง เป็นไงล่ะ ช็อปปิ้งซินโดรม ติดมาบ้านเลย..
เดินเข็นตะกร้าทั้งวัน…เข็นๆ ไป ชนโน่นนี่ มีหักเลี้ยวหลบ เริ่มเก่ง กลับด้าน วนไปวนมา ตื่นมาปุ๊บบ..คลานไปจับตะกร้าเลย…เหอะๆๆ
 
 
อิชั้น….= แพะ
 
มันทำของมันเองเฟ้ยยยย..แม๋..
 
จิงๆ มีเรื่องเม้าเยอะแยะ..แต่แบบคอมเดี้ยง..แอบใช้คอมคนอื่น เม้าไม่มันส์เลย
 
เมื่อวันเสาร์ พามิวมิวไปลองเรียนเบบี้จีเนียสมา…
ร้องเล่นเต้นระบำ ก้อหนุกดีนะ..ไม่เหนื่อยเท่าจิมโบรี
 
จิงๆ ก้อเล่นเองที่บ้านได้..แต่แม่เล่นแล้วมิวมิวไม่สนใจ เล่นหลายๆคนสนุกดี มีครูคอยสอน
ชอบตรงที่ ไม่กำหนดวันเรียน..จะมาวันไหนก้อได้ แต่แผนการเรียนเปลี่ยนไปทุกสัปดาห์
ถ้าขาดเรียน จะชดเชยต่อเวลาให้
ใช้วันเรียนให้หมดในระยะเวลาสามเดือน
ผู้ปกครองเข้าได้คนเดียว..อันนี้ชอบ..จิมโบรี ต้องสองคน..ไม่พี่เลี้ยงก้อพ่อต้องไปด้วย เพราะกิจกรรมเน้นออกแรง ครูไม่สามารถประกบได้ตลอด แล้วเราว่ามันเหนื่อยไปอะ
คนเยอะแยะไปหมด เดินชนกัน ทั้งพ่อ แม่ พี่เลี้ยง ครู เด็กอีก
 
ที่นี่ จะทำกิจกรรมแบบร้องเพลง สอนเต้น ทำท่าทางต่างๆ อ่านหนังสือให้ฟัง สอนนวดเด็ก แล้วจะมีช่วง free time ที่ปล่อยเด็กๆ เล่น..เราว่าโอเคนะ ถึงของเล่นมันจะซื้อมาไว้เล่นเองที่บ้านได้ด้วยเงินค่าสมัครที่เสียไป แต่แบบมีเพื่อนเล่นอะ..ครูพี่เลี้ยงเยอะ…มีทั้งไทยและ(คิดว่า) ฟิลิปปินส์..ในคลาสเป็นภาษาอังกิตล้วน  ครูคุยกับเราเป็นอังกิตน่ะ (มิวมิวเอ๋อแดกไปเลย)
ออกมาแล้ว ไม่ค่อยเหนื่อยมาก แฮปปี้ดี ใกล้บ้าน เลยสมัครไปละ..เดือนหน้าบิลบัตรเครดิตมาอ้วกแตกแน่ T-T
 
กิจกรรมทั่วไป ร้องเพลง มิวมิวดี๊ด๊า ออกสเตบโยกหัวกลางวง ให้ทั้งครูทั้งพ่อแม่ ฮากัน
กิจกรรมเล่านิทานและอื่นๆ..ไม่สนใจ..คลานไปมา เล่นกะคนโน้นคนนี้..คลานออกนอกวง..คลานไปหน้าคุณครู จะเล่นหนังสือเค้า..
กิจกรรมพื้นฐาน..พาราชูท..เห็นที่จิมโบรีก้อมี.เพื่อฝึกให้เด็กๆ คุ้นเคยกับอะไรที่ใหญ่กว่าตัวมากๆ แยกจากพ่อแม่.
คือจับเด็กมานั่งกลางวง บนผ้าใบผืนใหญ่ๆ..พ่อแม่อยู่รอบนอก..
ร้องเพลงเดินวนไปรอบๆ กระพือผ้า..เหมือนจะไม่มีไรนะ..แต่เด็กบางคนกลัว ร้องไห้จ้า..ตั้งแต่เริ่มเลย..ผ้าผืนใหญ่พลิ้วๆๆ ดูน่ากลัวละมั้ง
พอไปสักพัก…วงกลมเดินหุบแคบลงๆๆ เอาผ้าไปคลุมเด็กๆ ไว้..เปิออกมา..เสร็จไปอีกหลายราย..ร้องไห้กลัวตามระเบียบ
ใครร้องไห้ ก้อพาออกไปปลอบกัน…ใครไม่ร้อง ก้อเล่นต่อ…
ร้องเพลงเดินวนๆๆ ไปรอบ..
มิวมิวอะหรอ…ไม่ต้องบอกก้อคงจะรู้…ไอ่ที่มันควรจะกล้ว..มันดี๊ด๊ามากกกกกกกกกกกกกกกก…ยิ้มแป้น ชูมือสองข้าง เชคๆๆๆๆ..คลานไปคลานมา..ยิ้มมมม..
เอ่อ..ทั้งครูทั้งพ่อแม่คนอื่น..ฮา she มาก…
 
อยู่สองคนสุดท้ายกันในวงกะเด็กอีกคนนึง..(นิ่งสุดๆๆ แบบไม่รู้เรื่องรู้ร้อนรู้หนาว ทำไรกันหรอเนี่ย..นู๋ไม่รู้)
 
เชี่ยวยื่นดูอยู่ข้างนอก…ปลงๆ กะลูกตัวเอง..สงสัยจะเสพติดเอนโดรฟิน คาเฟอีน..ฮอร์โมนไรฟะ..ที่มันออกมาเวลาตื่นเต้นๆอะ..
ไอ่เด็กคนนี้มันชอบเล่นไรพิเรนๆ แต่เด็ก
 
พอออกจาก รร. แวะไปเดินงานหนังสือที่เมืองทอง..แวะไปเดอะมอลล์
เอเชียบุ๊คมาเปิดใหม่..หนังสือเด็กเยอะแยะน่าอ่านมากกกกกกกกกกกกก ไม่รู้แต่ก่อนไม่เคยสังเกต หรือเพิ่งมีก้อไม่รู้ ปรกติไม่ค่อยเจอหนังสือเด็กเยอะขนาดนี้
แล้วแบบราคาพอไหวนะ เล่มละ 3-5 ร้อยบาท..นึกถึงหนังสือผ้า แฮนเมด คนไทยทำ เล่มละพันหก สอนนับเลข แควกๆ แล้วแบบ..เออซื้ออันนี้ดีกว่า
เป็นหนังสือแมกเนต..มีตัวหนังสือนิดหน่อย.แล้วเป็นภาพสีโล่งๆ มีตัวแมกเนตรูปสัตว์ ให้เอามาติดในหนังสือ..มะมี๊ชอบๆๆๆๆๆๆๆ เล่มละสามร้อยเองอะ..
หนังสือสอนรูปทรง..ก้อน่ารัก..มีรูปทรง แล้วด้านหลังเป็นผ้ากาว..เอามาติดบนหนังสือ..เช่น หมีพูห์จะข้ามลำธาร..ให้น้องสร้างสะพานให้พี่หมีน้อย.(อันนี้แปลเอง) ก้อเอารูปทรงสี่เหลี่ยมมาต่อๆ กันในหนังสือ…ชอบอะ..แต่..กะว่าเดี๋ยวทำเองได้ อันนี้ จะไปซื้อผ้าสักหลาดมาเย็บเอง..
 
และมีหนังสือกิจกรรมอื่นๆ ที่น่าอ่านอีกมากมายยย..ไว้จะทะยอยซื้อให้นะจ๊ะ..จุ๊พๆๆๆ