ย้ายแระ..

ทดลองย้ายบ้าน..ตามคำเรียกร้อง..
 
ถอดไปแต่หลังคา กะตัวบ้าน…เหลือเสาเข็มไว้ก่อน…ถ้าบ้านโน้นไม่เวริค ไม่มีปัญญาทำ ค่อยย้ายกลับ…ฮ่าๆๆๆๆ
 
ลังเลๆ ระหว่างบล็อคแก้ง กะ เอ็กตรีน ตามคำแนะนำ ของคุณวิชัย ท่าหมา..ที่ได้ข่าวว่า โด่งดัง เตรียมฝนปลายปากการอแจกลายเซ็นต์ในงานสัปดาห์หนังสือไปเรียบร้อยแล้น…ฮิฮิฮิ
 
สรุปว่า..เอาที่นี่ก่อนละกัน…ถมที่ไว้รอแล้ว
 
 
 จัดไป….

ซากอ้อยมาโผล่ผิดที่….

ความคิดเห็นที่ 245
   เคยเห็นหรือได้ข่าวคนเสียชีวิต หรือ เป็นมะเร็งเพราะทัลคัมบ้างหรือยัง ทัลคัมไม่ได้มีแร่ใยหิน Asbestos เสมอไป โรงงานผลิตน่ะเค้าคัดออกอยู่แล้ว เค้าไม่ผลิตออกมาใช้กันทั่วโลกหรอกถ้าอันตรายนักน่ะ ทัลคัมไม่ย่อยสลายป่านนี้ทุกบ้านคงมีกองแป้งท่วมแล้วมัง โรงงานขยะก็คงมีแป้งเยอะกว่ากล่องโฟมที่ย่อยสลายไม่ได้ คนส่วนมากก็ทาแป้ง เครื่องสำอางก็ทำมาจากแป้ง รองพื้น แป้งฝุ่น ครีมบางตัว ใช้บนหน้าไม่ใกล้จมูกกว่าอีกเหรอ คุณสมบัติของทัลคัมมีบางส่วนละลายน้ำได้ นี่ไม่เรียกย่อยสลายเหรอ อ่านข่าวอ่านโฆษณามานานแล้ว ของคุณมีประโยชน์ก็จริงแต่การโจมตีทัลคัมแบบนี้ ระวังนะคะ โรงงานผลิตมีทั่วประเทศทุกยี่ห้อ ทุกแบรนด์ เค้ารวมหัวกันกำจัดคุณได้ง่ายๆ…อันที่จริงถ้าคุณนำเสนอสินค้าเชิงบวกโดยไม่ใส่ร้ายใครของคุณน่าจะขายดีกว่านี้นะคะ…แป้งไม่ใช่แค่สิ่งที่คุณเห็นมันอยู่ในสินค้าหลายๆอุตสาหกรรม ปุ๋ย ยาเม็ด กระเบื้อง ยาง ฯลฯ ถ้าจะเสียชีวิตก็น่าจะเสียกันไปเยอะแล้วค่ะ

โดย: คนขายแป้ง [1 ต.ค. 51 10:52] ( IP A:124.121.67.191 X: )

ความเห็นซากอ้อยในทู้ขายแป้งบ้านมิวมิว

ตอนแรกๆ อ่านละก้อ งงๆ มึนๆ มันมาลองของตอนเพิ่งตื่นนอน…พออ่านจบ..ตาสว่าง เลย

นั่งแอบขำ…พยายามเค้นคำตอบแบบสุภาพๆ อย่างที่สุด กลัวสันดานที่แท้จริงจะหลุดออกมา เสียภาพพจน์หมด..ฮิฮิฮิ

ตอบว่าไรถ้าอย่างรู้ไปหาอ่านในทู้แป้งละกัน แต่จริงๆ แล้ว แม่ง..อยากบอก ไอ่เวรที่ใช้ชื่อ คนขายแป้งว่า

บ้านพ่อตุ๊ดสิ..ตายเพราะแป้ง เอาไว้ทาตัวไม่ได้เอาไปยัดตู๊ด ต้มกินกะข้าวนะโว้ยย จะได้ตายลงหน้าหนึ่ง ออกข่าวให้ตุ๊ดเห็นทุกวัน

แค่ก๊อบเรื่องทัลคั่มมาแปะเสือกบอกโจมตี โคสะนาแค่เนี๊ย บ.แป้งยักษ์ใหญ่จะมากำจัดโรงงานเส้นหมี่ที่ผลิตแป้งข้าวเจ้าทาตัวยอดขายกะปิ๋วหลิว น่ากลัวจนตัวสั่นเลยล่ะ..T-T

แสรดด…ไปเรียนมาเก้ตติ้งมาใหม่ไป

โคสะนา คสอ แชมพู สบู่ ขัดผิว บ้าบอ ขายในเว๊บ อ่านแล้วเอียนจะอ๊วกมากกว่าอีก..ครีมไรวะ ทาละหน้าขาวเด้งได้หยั่งกะเกิดใหม่ ผสมสารพัด นำเข้ามาจาก ตปท กรอกเองกะมือด้วย งี้ ลังโคม เอสเต้ เอสเคทู ไม่ร่วมมือกำจัดครีมหน้าขาวหมอจุฬาไปให้สิ้นซากเลยวะคะ…อย.สั่งห้ามขายแล้วก้อยังเห็นวางกันให้เกลื่อน กุจะบร้า

แค่เอา fact เรื่องทัลคั่ม มาแปะ ไม่ได้บอกว่า อย่าไปซื้อแป้งผสมทัลคั่มยี่ห้อนี้ๆๆๆ นะ ใช้แล้วตายแน่ เป็นมะเร็งตายแน่ ใครใช้ ตุ๊ดต้องตายยยยย..ตายยย..กันทั้งประเทศ ใครอยากฆ่าตัวตายเชิญใช้แป้งตราตุ๊ด

 หรือบอกว่าแป้งข้าวเจ้าใช้แล้ว สิวฝ้า กระ หาย เห็นผลทันตา ผัวเปลี่ยนไปใน 7 วันนี่หว่า…อะไรกันนึกกันหนา อ่านข่าวอ่านโคสะนามาเยอะ คิดได้แค่เนี๊ย

ที่เด็ดๆ กว่า

คุณสมบัติของทัลคัมมีบางส่วนละลายน้ำได้ นี่ไม่เรียกย่อยสลายเหรอ

อุแม่เจ้า..ใครก้อได้ช่วยมันที มัน self มากที่พิมพ์มาอย่างนี้ จบมากจากสถาบันไหนกรุณาเอาปริญญาไปคืนด่วน อายแทน

นอกจากนี้ (เตรียมทำตาโต หน้าตาตื่นเต้นสุดขีดไว้นะ)

แป้งไม่ใช่แค่สิ่งที่คุณเห็น !!!!  มันอยู่ในสินค้าหลายๆอุตสาหกรรม ปุ๋ย ยาเม็ด กระเบื้อง ยาง ฯลฯ

คงมีมันคนเดียวที่รู้ล่ะมั้ง…อยากรู้จิงๆ มันขายแป้งอะไร…แป้งเปียกป่าววะ??

แต่มันคงไม่รู้อย่างนึง…ว่า เจ้าของพื้นที่ที่มันมาปล่อยควายให้วิ่งเล่น เปนเซลล์ขายเคมี ขายแป้ง(ที่มันเรียก) ในกระเบื้อง ในยาง ในปูน ที่มันว่าอะแหละ…

เฮ้ออ..เปรี้ยวตีนผิดที่จิงๆ

 

 

เมนูสำหรับคนกล้า

ช่วงนี้..โรคจิต ชอบกินไรซ้ำๆซากๆ กินเกือบทุกวัน…วันไหนไม่ได้กินเก็บกด อยากกินม๊ากมาก เกือบจะลงแดง อีกวันต้องขับรถไปซื้อเลยอะ
 
ต้องคนกล้าเท่านั้น..จิงๆนะ
 
เมนูแรก…โอวัลตินภูเขาไฟ..
ถ้าจะชงกินเองที่บ้านก้อน่าจะได้แต่พอดีที่บ้านไม่มี..เลยซื้อเอา..
โอวันตินชงๆ ใส่น้ำแข็ง แล้วโรยยยยยยด้านบนด้วยผงโอวัลตินแบบถล่มทลาย..ดูดไปกินโอวัลตินที่โดนน้ำจับตัวเป็นก้อนๆ นึกถึงสมัยเด็กๆ ชอบแคะไมโลกิน เวลาไม่มีตังค์ซื้อขนม (จิงๆ ไมโลแพงกว่าค่าขนมอีกว่ะ ฮ่าๆๆ แม่คงคิดไม่ทัน) ดูดจนหมดละไม่สะใจ ที่บ้านมีแต่ 3 in 1 เลยฉีกซองราดลงไปอีก..คราวนี้จะแบบ..หวานๆ มันๆ เพราะมีคอฟฟี่เมทและน้ำตาลด้วย…อร่อยไปอีกแบบ
 
ไปดูมาแระ Honey maid Graham อร่อยๆๆๆ กินกะครีมชีส…พุ่งนี้ไปซื้อมาตุนอีกดีก่า
 
เมนูต่อมา…ชีสนม kiri กับแครกเกอร์ ยี่ห้อไรจำไม่ได้ซื้อจากวิลล่า อยู่แถวๆขนม pop tard จะมีไฟเบอร์เยอะๆ รสชาติคล้ายๆบิสกิตหมีเกรแฮม จะออกหวานๆ หอมๆ grains กินกับชีสเปรี้ยวๆ นมๆ หร่อยโคดดด..
ช่วงนี้ก่อนนอน เวลานอนไม่หลับเดินไปเปิดตู้เย็น ชีสก้อนนึง หนมปังแผ่นนึง(จิงๆตั้งใจจะซื้อมาให้มิวกิน) หลับสบายยยยย…หอม หร่อย หวาน ๆเค็มๆ มันๆ
 
 
เมนูสุดท้าย..โรตีโรยโกโก้ ราดนมโรยน้ำตาล..ว่ะฮ่ะๆๆๆ
ทอดกรอบๆนะ..ละแบบโกโก้มันจะขมนิดๆ ราดนมโรยน้ำตาลละเข้ากั้นเข้ากัน…นี่กะว่าจะลองซื้อโรตีตราฮิปโปมาทอดกินเองละได้โรยโกโก้แบบสะใจไปเลย…
 
 
 
….ใครใจไม่ถึง อย่าลอง
 
แอ๊ว….แอ๊วว…แอ๊ววววววว……….
(แมวน้ำเรียกพี่)

เซ็งโหมด

ช่วงนี้เข้าสู่เซ็งโหมดอีกแล้ว
 
เบื่องาน เบื่อคน เบื่อการเมือง เบื่อๆๆๆๆๆ
 
ไม่ได้เครียดนะ แต่เบื่อ
 
มันเลยจุดเครียดมาแล้วว่ะ
 
งานก้อน่าเบื่อ…ร่ำร้องจะกินแกลบเข้าไปทุกวันๆ
 
วันก่อนโน้นๆที่รถเสีย..เมื่อทิตย์ที่ผ่านมาแบทหมด
 
วันก่อนโน้นๆ แอร์เสีย เมื่อทิตย์ที่ผ่านมา คอมโดนไวรัส
 
เมื่อเย็นจะกลับบ้านดีๆแท้ๆเชียว ยังมีมารมาผจญ สันดานแม่งเอ้ยย..คิดว่าขับ Porche Cayenne เป็นเจ้าของบริษัทละคิดจะจอดรถ ตรงไหนก้อจอด สะบัดตูดไปประชุม กญแจก้อไม่ทิ้งไว้  ตอนห้าโมงครึ่ง ก้อย่อมได้…ชาวบ้านชาวช่องเค้าเดือดร้อน สาปส่ง ฝนก้อตก รถก้อติด จะรีบกลับบ้าน ต้องมานั่งรอมันประชุมเสร็จ ลงลิฟท์มาปุ๊บ ยืนอวดรถป้ายแดงกันสักพัก..
 
ไม่เป็นไร กูรอได้..ลูกกูรอได้..กูแค่มดปลวก ลูกจ้าง..ไม่ต้องชายตามามองหรอก..
 
คำว่าขอโทด ไม่ต้องมี๊….(จะมีได้ไง..แค่หันมามองมันยังไม่มองเลย)
 
ด่าได้นะ.ด่าได้…ถ้าหันมาสบตาสักนิด จะเห็นสายตาที่พรั่งพรูคำด่าออกมา..
 
 
ชาติหน้ากุไม่รวย ไม่เป็นเจ้าของบริษัท มั่งแล้วไป..
 
เดี๋ยวปั้ดแช่งให้บริษัทเจ๊งเรยนี่..
 
 
ซวยต่อที่สาม สี่ ห้า..
 
มิวมิวจมน้ำในกะละมัง..
 
ลงไปบุ๋งๆๆๆอยู๋สักพัก หลายวิเลย กว่าแม่จะหันมาเห็น มัวแต่หันไปดูเครื่องทำน้ำอุ่น
 
ลืมตาในน้ำได้ด้วย..ทำหน้าพิกลๆ บรรยายไม่ถูก กว่าจะคว้าตัวขึ้นมา
 
สำลักน้ำ ทำหน้างงๆ ไอแค่กๆ จะร้องไห้ดี ไม่ร้องไห้ดี..
 
ไม่ร้องอีกเหมือนเดิม เช็ดตัว..ซนต่อ..แม่งี๊เก๊กซิม ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเชียวแก…เฮ้ออออ
 
 

อ๊าย..ลืมอัพบล็อค

ทิตย์นึงผ่านไปละ..
 
ไม่มีไรอัพเลยว่ะ..(แล้วจะเรียกลืมได้ไง)
 
เซ็งๆ เนือยๆ นอยๆ บ้าบอคอแตก…ไอ่อ้วนไปเยี่ยมออฟได้ทุกวี่ทุกวัน งานการไม่ต้องทำ จะไปซื้อหม้อดินมาไว้ขายขนมจีนหน้าปากซอยละเนี่ย…จะได้ไม่ต้องไปไหน
รู้สึกว่าตั้งแต่ราคาน้ำมันลดลงมา..รถติดมากกว่าเดิม..ชิบ…ไปไหนๆๆ ก้อติด อากาศก้อโคดจะร้อนระเบิดเถิดเทิง
เลยไม่มีไรตื่นเต้น..เลิกงานกลับบ้าน
 
 
ตอนนี้มิวมิวใช้ภาษามือ ได้ถูกที่ถูกทาง..บอกยายบอกแม่ได้ว่าจะกินนม…รมณ์ดีๆ ก้อนอนยิ้มแป้น กำๆแบๆ ขยำๆ
รมณ์ไม่ดี ก้อฟึดฟัดๆ กำๆแบๆ
คลานไปจิ้มนมปะป๊า..บีบๆเล่น .ตั้งท่าจะดูด..ป๊าโวยวาย..โว้ยย ไปไกลๆ ผิดคน ไม่ใช่นมนี้ มิวมิว ก้อ กำๆ แบๆ
 
ตอนนี้ เลยใช้วิธีการสอนภาษามือ คือ
 
1. เลือกเอาคำที่ใช้บ่อยๆ และลูกสนใจ ไม่จำเป็นต้องยัดเยียดตามหนังสือ คำพื้นฐาน พวก eat/drink /play/potty ไรนี่ ไม่ค่อยมีโอกาสได้สอนเลยแฮะ..เล่นมั่วไปหมด โอกาสจะแสดงให้เห็นว่าคำนี้คือ sign นี้ นะ และไม่สับสน..ค่อนข้างยาก…เลยเอาไว้ก่อน
 
2 หาคำที่อยากจะสอนได้จาก http://commtechlab.msu.edu/sites/aslweb/browser.htm 
 
3 ทำซ้ำไปซ้ำมา..บ่อยๆ เฉพาะคำนั้นๆ เวลามีโอกาสใช้ในแต่ละวัน
 
 
sign thank you ไม่ทำ..แต่ขอบคุณค่ะ ยกมือไหว้ทำเป็น..หยวนๆ..นี่ก้อถือเป็น sign ง่ายๆ แบบคนไทยแล้วกัน ส่งจูบก้ออีกเรื่อง…เอามือแตะปาก..อันนี้ก้อทำได้นะ…แต่พอบอกแต๊งกิ้ว แล้วส่งจูบ..ดูท่าจะมึนๆ
please ก้อเริ่มสอน…ใช้เวลามิวมิวจะกินนม…พอขอกินนม..ก้อบอกว่า ให้ ขอบคุณค่ะ แล้ว please ด้วย..ยังไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก ว่า please ทำไม…รู้แค่ว่า นมฉานนน นมฉานน ฉานจะกิน..ทำไมต้อง please ให้มากเรื่องด้วยแม่..ขอบคุณค่ะก้อแล้ว ยังจะอะไรอีก วู้…-_-”
 
สอน sign water เหมือนจะเริ่มรู้เรื่อง..เวลาสอน มิวมิวจะเอานิ้วชี้ขึ้นมาชี้ปากตัวเอง…(คิดว่ายังกางนิ้ว เป็นตัว W ไม่เป็น)
 
bird/duck sign คล้ายกันมากๆ เลยสอนทีเดียว..ไว้โตค่อยไปแยกแยะอีกที
 
monkey เอามือเกาข้างๆ ตัวเหมือนลิง มิวอาจจะงงเล็กน้อย ระหว่างmonkey กะ ลิง ว่ามันตัวเดียวกันหรือเปล่า…แม่ก้องงๆ เหมือนกันลูก ไม่รู้จะสอนภาษาไหนดี..อยากให้ได้สองภาษา แต่ดูท่าจะงงทั้งคนให้คนรับ
 
อาบน้ำ…สอนเวลาจะอาบน้ำ และเวลาอ่านนิทาน ของมิวมิวมีเรื่อง ลิงอาบน้ำ จิงๆ ไม่ได้อ่านหรอก เพราะไม่เคยอยู่นิ่งๆ ฟังเลย..เอาแค่เปิดหนังสือมาแล้วจิ้มๆ นี่ ลิงๆๆ นะ ลิงเจี๊ยกๆๆ monkey นี่เป็ด นี่อาบน้ำนะ.แค่นั้นแหละ ไทยปนอังกิต มั่วชิบเป๋ง
 
เสือ /แมว…sign คล้ายๆ กัน..ทำละมั่วๆ แต่คิดว่าคงจะเข้าใจได้ในไม่ช้า
 
turn on/off สุดท้าย ก้อย่อเหลือแค่ on/off  อันนี้ ไม่ค่อยได้ทำบ่อย แต่คิดว่าจะสอนต่อไป
open กำลังจะสอน..เพราะเจ้ามิวมิว ชอบหยิบขวดน้ำมา ละเอามือปิดฝาเกลียว(ทำตามพ่อกะแม่นั่นเอง) ทำท่าจะเปิดๆ ละมองหน้าแม่..จะให้เปิดให้..มิวมิวรู้จักคำนี้..เลยจะสอนเป็นลำดับต่อไป
 
 
จบข่าว…
 
เด๋ววันนี้จะไปเที่ยวทะเล..มะวานเก็บเสื้อผ้า เตรียมของเรียบร้อย..แอบตื่นเต้นเล็กๆ ที่จะได้ไปเที่ยวกะเพื่อนๆ สมัยมหาลัย ป๊าไม่ไป เพราะติดถ่ายงาน
 
เพื่อนแม่งโทรมาตอนเที่ยงคืน บอกคนโน้นคนนี้ ตกลงไม่ไป..เลื่อนไปก่อนรออีกสองเดือนไหม..ห่า..แค่นี้ 4-5 คนยังรวมตัวกันยาก..รออีก 2 เดือนละมันจะครบไปกว่านี้มะวะ..ละเสือกโทรมาบอกตอนนี้เนี่ยนะ ไม่รอโทรมาตอนเช้าให้กุอาบน้ำแต่งตัวคว้ากระเป๋าออกจากบ้านเลยอะ…
 
เลยบอก บ้านทางโน้นเพื่อน(อีกคน)เค้าจองไว้ให้แล้วนะ..
 
หรอ..ไม่รอไปก่อนหรอ..อีก 2 เดือน ร้านเปิดพอดี xxx&yyy จะได้ไปด้วย (ก้อเข้าใจรมณ์อยากให้เพื่อนไปกันครบๆ นะ แต่…..ช่างโว้ยย..ชวนกุเองละดันไม่ว่างเอง พอกุว่างจะไปเสือกไม่ว่างกันแล้วกุต้องย้ายวันตามไปด้วยตลอดหรือไงเนี่ย นี่ก้อไปกัน 4-5 คนละ เต็มรถ พอละ)
 
อ่าว…เค้าจองแล้วจ่ายมัดจำไปแล้ว (แล้วมึงจะทำไงกะเงินมัดจำ)

ยังทำท่าลังเล..เออๆ งั้นไปก้อดะ…ตกลงไปตามแผนเดิมละกัน

 
รมณ์พุ่งปริ๊ดดด..เสียงแข็ง ตอนเที่ยงคืน…(คิดในใจ…อ้าว..เวน..นี่กูบังคับมึงไปหรอเนี่ย..ไปก้อได้เนี่ย…ใครชวนใครกันแน่วะ ทิตย์ผ่านมาโทรเช็คตลอด ก้อบอกไปแน่ๆๆ)
 
ตกลงมึงจะเอาไง…นี่เก็บของกูกะลูกไว้หมดละนะ..ปวดกะบาล..ถ้าบอกเร็วๆหน่อยจะได้ไม่ต้องจัดกระเป๋าให้เหนื่อย (นึกถึงแม่กะลูกสองคน ไปเที่ยว ตจว. ต้องหอบไรไปมั่ง..คิดดูๆๆๆๆ….แหะๆ ไม่มีไรมากหรอก ยัดๆๆ)
 
เด๋วงานนี้ ได้มีตีกันรำลึกความหลัง สมัย เรียนมหาลัยแน่เมิง…
 
วางทอสับ ฉุนขาด…ใครบังคับให้ไปวะ..ตกลงเป็นกูใช่ไม๊ ที่อยากไป…ถ้าไปเพราะกูไม่ไปก้อได้นะ..เปลี่ยนที่เลี้ยงลูก เหนื่อยเหมือนกัน
 
เชี่ยวหันมา…โฮะๆๆๆๆ เพื่อนยกเลิกอะดิ..โฮะๆๆๆๆๆๆ อดไป โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
 
อาจฆ่าผัวตายได้…
 
 

weekend ของอ้วนเล็กกะอ้วนใหญ่

เอ่อ..ทิตย์นี้ชิลๆ..เพราะรู้สึกว่าเหมือนหยุดยาว
 
วันจันทร์ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เพราะวันอังคารหยุด…โฮะๆๆๆ
ดีว่ะ…ไม่หยุดติดกันยาวๆ ก้อดีนะ…หยุดติดกันละพาลขี้เกียด หยุดแหว่งๆ แบบนี้รู้สึกชีวิตมีชีวา ทำงานวันเดียว ได้หลบมานอนตีพุงอีกละ…
 
เมื่อวาน…ตื่นมา แวะไปอู่ ไปเอารถ…ล้างเกียร์ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น..เสียไป 1500 ปลิดปลิว ต้องเปลี่ยนเกียร์เท่านั้น…T-T
 
เอารถเสร็จ ว่าจะไปตะลอนทัวร์..แต่หิวๆ..ง่วงๆ เลยแวะซื้อข้าวหมกไก่ 2 ห่อ ลอดช่อง 4 ถุง กินให้เมากันไปข้าง
พอกินเสร็จ…มิวชิ่งหลับ…เราก้อได้ที..งีบมั่ง..
 
นอนๆ อยู่ฝนตกซู่…เลยต้องตาเหลือก วิ่งลงไปกางร่มเก็บผ้า..หวัดที่จะทำท่าจะหาย เลยยังคงอยู่..
 
นอนจนเซ็ง..เบื่อหน้าปั๋ว..หาเรื่องหิ้วอ้วนออกมาดีกว่า…
 
ไม่รู้จะไปไหน…ไปบองมาเช่ดีก่า…ลองร้านเค้ก+ดูสถานที่จัดวันเกิดอ้วน
บรรยากาศผ่าน น่ารักมาก..นั่งสบายๆ แต่เค้กไม่ผ่านอย่างแรงว่ะค่ะ…หวานชิบหาย..หวานจนต้องหลิ่วตามองของในจาน..นี่กูกินไรอยู่วะเนี่ย…
คือเค้กเนื้อครีมสด มูสๆ ปรกติ มันจะหวานอ่อนๆ นุ่มๆ ละมุนลิ้น คุณสมบัติข้อนี้ผ่าน…แต่..ครีมที่ควรจะนุ่มๆ นัวๆ หวานแหลมจนมึนตึ่บ
ชิ้นละ 85 บาท..ไม่ต้องใส่น้ำตาลจนคุ้มขนาดนี้ก้อได้…
ช้อคโกแลตเย็นที่สั่งมากินล้างปาก…45 บาท โอวัลตินแท้ๆ เลย…หลอดแม่งแตกอีก..ดูดไม่ขึ้น จะเอาหลอดใหม่ เด็กเสริฟทั้งร้านมี 2 คน หายไปไหนไม่รู้..เลยกินมันทั้งแตกๆงั้นอะ เอานิ้วอุด..
 
ด้วยความที่ชอบบรรยากาศเลยให้โอกาสแก้ตัว ลองสั่งเค้กกลับบ้าน อีก 2 ชิ้น
green tea au lait +choc หน้านิ่ม
 
กลางคืนงัดมาลอง…ชาเขียวกินไม่หมดชิ้นอะ…ไม่รู้จะหวานอะไรกันนักกันหนา..ทั้งหมด 300 บาท…เสียดายโคดๆๆๆๆๆ กินโอโตยะ ขำๆ ได้มื้อกว่าๆ เลยแม่ง
เหนเค้าว่าอาหารคาวอร่อย…จะให้โอกาสอีกครั้งดีไม๊เนี่ย หิ้วเค้กไปเอง…สถานที่เป่าเค้กมิว ก้อเลยยังไม่ลงตัวด้วยเอวังประการชะนี้…
(เจ้าตัวแม่งนอนดูดนม ตดปุดๆๆ – สเตบสั้นๆ ถี่ๆ แต่ เหม็นชิบหาย…อารมณ์ประมาณ ไม่ได้ขรี้มา 2 วัน)

 
วันเสาร์ตอนค่ำ..แวะไปดินเนอร์กับย่ามิวมิว มาจากนครฯ แถวพระราม 5 ชื่อภัตตาคารสวนกุหลาบ…ชื่อสะเหล่อมาก จนไม่เคยคิดจะเข้า..หน้าร้านดูจากถนนก้องั้นๆ
แต่พอเข้าไปข้างใน…เอ้อ…ดูดีเหมือนกันวุ้ย..ตกแต่งแบบไทยๆ ปนโมเดริน ด้านในห้องแอร์ มีบูท+เบาะยาว โต๊ะแยกๆ และ..บ่อปลา
ด้านนอกก้อมีเวทีดนตรี+โต๊ะด้านนอกไว้กินลมชมวิว
 
กัวยุงกัวฝน เลยเลือกโต๊ะติดกับบ่อปลา…
มิวมิวดี๊ด๊าสุดชีวิต..
ปา..ปา~~~(กระเส่าอีกตามเคยย) ป๊า..ชี้ๆๆๆ ละบ๊ายบายปลา..-_-”
ตื่นเต้น ดีใจจนแทบจะโดดบ่อให้รู้แล้วรู้แรดไปเลย
อาหารอร่อยดีนะ..ราคาก้อ..ตามสไตล์พระราม 5/เกษตรนวมินทร์อะ

 
 
ส่วนวันนี้อะหรอ..แวะไปร้านทำผม…หอบอ้วนไปทำผมด้วย..
ตอนสระก้อนั่งเล่นอยู่บนพุง
ตอนไดร์ ทำสี ก้อนั่งบนตัก กินนม หลับ…สบายดีแท้กรู…จะมีใครหอบลูกไปร้านทำผมแบบนี้ไม๊วะ
พอตื่นปุ๊บ..คนในร้านซาพอดี..เด็กที่ร้านอุ้มไปเล่นมั่ง เดินไป 7 มั่ง แก้เบื่อ
มีพี่เลี้ยงเต็มร้านกลัวไร 5555555
จนเสร็จนั่นแหละ แต่แม่ยังเม้าไม่เสร็จนี่หว่า..นั่งเม้าต่อจนบ่ายแก่ๆนั่นแหละ…นินทาผัว(เค้า) 55555
 
ชีวิตหยั่งกะละครน้ำเน่า
 
สันดานผู้ชาย..เลี้ยงไม่เชื่อง..จิงๆนะ…
อยู่กันมา 14 ปี หามาด้วยกัน กินด้วยกัน ร่วมทุกข์ร่วมสุข..
บทจะโกหก ตอแหล หนีไปมีกิ๊ก..มันก้อถากแถก ไปดื้อๆ กันซะอย่างงั้นน่ะแหละ
หาเรื่องจะเลิกน่ะ ง่ายนิดเดียว…แค่เดินเหยียบผมมันที่ร่วงแล้ว เอาเข้าจิงก้อยังเป็นเรื่องได้(สมมติ) พูดห่าไรไม่เข้าหูหมด ทำอะไรๆ กูก้อผิด ไม่ใช่ผิด..แต่ไม่ถูกใจโว้ยย…งั้นแหละ คนเรา คนใหม่ดีกว่าล้านเปอร์เซนต์
 
สงสัยผู้ชายบนโลกนี้จะเหลือน้อยเต็มที…เลยต้องแบ่งๆ กันใช้ไป เอาหน่ะ
 
สาบแช่งพวกที่รู้ๆ ว่าเค้ามีครอบครัวอยู่แล้วก้อยังหน้าด้านจะเอา..
ขอให้มันโดนหลอกเอาฟรี ไปตลอดชาติ…หาดีมิได้..ซ๊าธุ
 
 

แก้เครียดๆ

วันนี้ไม่มีไรทำ…
 
เสาร์ทิตย์นี้ไม่ได้ไปไหนไกล..เพราะรถพัง เอาเข้ารพ. ตั้งแต่เมื่อวาน..เพิ่งไปรับกลับมาวันนี้ หลังจากแอดมิทไป 1 คืน..
กลับมาพร้อมกับคำให้การของหมอว่า…ตรวจดูแล้วไม่เป็นอะไร..เลยลบรหัสที่ทำให้สัญญาณไฟเอนจิ้นโชว์หรามา 1 อาทิตย์ทิ้ง..(อ่าว…นี่กุคิดไปเองหรอเนี่ย)
ส่วยเกียร์ถ้ายังไม่ดีขึ้นต้องยกใหม่ทั้งชุด..น่าจะสัก 3-4 หมื่น..(พูดได้หน้าตาเฉย) ซิ๊ดดดดดด…
 
กลางวันแวะไปกินข้าวกะป้าโค้ก ที่ดิอเวนิว..ต่อด้วยไอติม..เต็มคราบทั้งแม่ทั้งลูก..ลอยอืดกลับบ้าน
 
ละมานั่งอ่าน http://doggiestyle.exteen.com 
 
ปรกติไม่ค่อยได้อ่านบล็อคใครเรื่อยเปื่อย ไร้จุดหมาย เท่าไหร่ แต่นะ..
 
" แก้เครียด "  ถ้าไม่เครียด อย่าเพิ่งคลิ๊กนะ..เด๋วบ้า..
 
ฮาสัด….หลังจากยืมฉบับปริ๊นเอ้าท์ ไปอ่านในส้วมตอนปั้มนม…(เจ้าของบล็อคเค้าจะดีใจไม๊นะ..ว่าอ่านแล้ว ฮอร์โมนออกซิโตซินหลั่ง นมกระฉูดปั้มได้ 6 ออนซ์…มือก้อปั้มนมไป อีกมือก้อถือโพย สายตาไล่ไปตามตัวหนังสือ ขำไป..ในส้วม…เป็นเราเราภูมิใจนะ…กร๊ากกกกกกกกก) 
 
ลุงวิชัย ในเอ๊กซ์ทีน เค้าจะเช็คได้มะ..ว่าเรทติ้งเพิ่มขึ้นมาจากสเปซนี้…ฮิฮิ
เค้าจะตามมาถูกมะ…ฮิฮิ
 
(เรียกลุง ตรูจะโดนไม๊นี่)
 
Life’s better than it seems to be
 
ถึงแม้วันๆ จะเจอ ไอ่ยกครก ตดแตก ไอ่หอกกุด ไอ่เห็บหมา ไอ่หำวาฬ ศพลอยอืด  พยูนเกยตื้นทำหน้าส้นตีน(อันนี้เพิ่มเอง คน..ที่คุณก้อรุ้ว่าใคร) หรืออื่นๆ…เยี่ยงโคเรียแมน
 
อ่านไปขำไป จนอ้วนมิวมิวมันมองหน้า..(คงคิดว่าแม่บ้า)..แล้วมันก้อหัวเราะตาม…(เอ็งก้อบ้าเหมือนกันแหละวะ อ้วนเอ้ยยย..แค่นี้ก้อขำ)
 
ปล. อ่านไปอ่านมาละอยากไปสมัครเข้าชมรมเซ็งหมัก กะเฮียเค้า….ปากหมาหน้าหมู..(เขาว่ามา)
เอ่อ..ไม่อยากจะด่า..ไม่ใช่รัดตะบาล ไม่ดี..แต่ ..อายอะ..ประวัติศาสตร์ประเทศไทยจารึกคนชื่อนี้ไปซะแระ
แค่นักข่าวไปเฝ้าหน้าส้วม(เท่านั้นเอง -_-”) ต้องด่ากันว่า เลวทรามต่ำช้า ซ้ำแล้วซ้ำอีก ย้ำ..พูดซ้ำแล้วซ้ำอีก ด้วย..เพื่ออะไร??? ตอกย้ำอุดมการณ์ ขนาดนั้นเลย??
นักข่าวเฝ้าหน้าส้วม เลวทรามต่ำช้า…ใครสั่งใครสอน..ดีไม่ด่าพ่อล่อแม่กันให้รู้แล้วรู้แรดไปเลย…เอาเวลายืนบ่นหน้าส้วมไปทำอย่างอื่นดีก่ามะ…
 
คนปรกติ EQ ทั่วไป เค้าจะพูดให้คนเกลียดหรอวะ…กับเรื่องแค่นี้..และอื่นๆ ที่เราคิดว่า..เรื่องแค่นี้เอง..ต้องแกว่งปากให้คนเกลียด..ทำไปด๊ายยย….
EQ ของผู้นำประเทศ…เทคนิคด้านการทูต การเจรจาประนีประนอม…ติดลบขึ้นวิกฤต..
จากทีแรกรู้สึกเฉยๆ นะ..ตอนนี้ เริ่มละ..
เด๋วป๊าดดพกมือตบเหลืองๆ ไปกินข้าวฟรีแถวมัฆวานซะหรอก….(ความรู้สึกช้าไปไม๊วะเรา เดินผ่านทีวีมากไปหน่อย..เริ่มซึมซับเข้าทางผิวหนัง)
 

……….

หมดมุขว่ะคะ..อยากเขียน แต่มีปัญหากับชีวิต คิดชื่อไม่ออก…ขี้เกียดคิด  -_-”
 
วันนี้..พามิวมิวไปเบิ๊ดเดย์กิ๊ก หล่อลากศักดิ์มา…เค้กหย่อยๆๆ…
กะลังคิดอยู่ว่าวันเกิดมิว..จะสั่งเค้กแฟนซีร้านโบ๊ท..(ที่แบบอลังการงานสร้างเคยเหนชิมิ..เป็นน้ำตาลปั้นๆ เป็นบ้าน มีดีเทลเยอะแยะๆๆๆ ) ถ่ายรูปมาสวยดีนะ..เด็กๆชอบ..เคยซื้อมาตอนปีใหม่หลานๆ กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่…แต่ขอโทด…เนื้อเค้กไม่หร่อยยย..ชนิดว่า เหลือเบะ…สวยแต่รูปจิงๆ เลยมานั่งคิดว่า..เอาอันจิ๋วๆ ไว้ถ่ายรูปและให้เจ้ามิวละเลงเล่น..กะ อันอร่อยๆ ไว้กินเองดีไม๊น๊า…
 
แถวบ้านก้อมีร้านเค้กพอใช้ได้นะ…ในเมืองทอง..ชื่อร้าน Sweet ถ้ามาจากติวานนท์ วิ่งตามตึกร้างมา อยู่ก่อนถึง รร. Eastin Lakeside (พิมพ์ชื่อถุกป่าวมะรุ..อะไรแนวๆนี้แหละ) ไม่แพงด้วย..แต่..เค้กหร่อยดันเป็น บานอฟฟี่..ที่เหลือ..ก้อเฉยๆ..  ปัญหาคือ..เชี่ยวไม่กินกล้วย…หุหุหุหุ
 
พอได้กินเค้กหร่อยๆ ละก้อนึกเห็นใจคนมาวันเกิดเจ้ามิว(พูดเหมือนเยอะเลยว่ะ)..ถ้าจะเอาเค้กสวยแต่รูป จูบไม่หอม..แดกไม่หร่อย มาให้กินก้อกระไรอยู่…เพิ่งคิดได้หลังจากกินเค้กวันเกิดหล่อศักดิ์..เพราะหลังๆมานี่ กินเค้กวันเกิดแบบเสียไม่ได้ ไม่มีโอกาสเลือกอยู่เป็นนิจ จนเลิกใส่ใจรายละเอียดเค้กวันเกิดไปละ..เซ็ง
 
ว่าแร้ว…ตกลงใจจะไปสั่ง http://www.neil.co.th/bakeshoppe.html ไว้ดีก่า…โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
ถ้าไม่มีใครมาแฮ๊ปมิว..เด๋วมะมี๊จะแฮ๊ป กันสองคน…กินให้ลงไปกลิ้ง จุกอกตายไปเรย…เนาะๆๆๆ
 
ส่วนพุ่งนี้..ต้องไปเดินสาย หากิ๊ก no.2 อลัน..ก่อนจะบินกลับไปเมกาปู๊นๆ เอาถ้วยคอมบิไปให้ ขนกลับไปใช้ หลังจากมะมี๊ติดใจ โทรมารายงานผลปาฏิหารแก้วคอมบิ..(เวอร์ชิบหายเลยกรู)
 
จบข่าว…
 
 ปล.ปวดขาอิ๋บอ๋ายเลยว่ะคะ วีออสสุดเลิฟ รวนเร เป็นอะไรไม่รู้ ยังไม่ว่างเอาไปเช็ค กัวต้องเสียตังค์เยอะ มะวานต้องควบ Celica Retro ไปทำงาน..เส้นเครียดขึ้นขมับ..ตุบๆๆๆๆๆ
ก่อนออกจากบ้านถามไปว่า..ขับได้เร็วสุดเท่าไหร่…ประเมิณสภาพรถ ฮีบอก 150 อ่อๆ..โอเค๊…พอไหว…พอขึ้นทางด่วนเท่านั้นแหละ..เกียร์ 2 3 4 เอ่ออ..สุดแล้ววว..ไม่มีเกียร์ให้เปลี่ยนแล้วว..มองหน้าปัด..เอ่อออ….90 กม/ชม. ตะแหน่วววว…ลากกก กันต่อไป…กว่าจะ 100 กว่าจะ 110…ไม่ไหววแระ…กุเหนื่อยยย…
 
ส่วนวันนี้ เอามิวไปด้วย ไม่กล้าเอาไป..เลยเปลี่ยนเป็นควบ MR2 ไปแทน..ขับแบบยั้งๆ ตรีน เกรงใจลูก สับเกียร์ที มิวก้อหลังติดเบาะ 55555
เมื่อยชิบปุ๋ง…รถติดสีลม สาธร นราธิวาส ยังไม่เท่าไหร่.ไปต่อประตูน้ำ…เมื่อยมากกกกกกกกกกก……..ไม่ไหวๆๆๆๆ  กลับบ้านต้องเอาหน้าแข้งพาดข้างฝาอย่างแรง
พุ่งนี้จะควบคันไหนไปดี คิดไม่ออก…
คุณน้องชายอุตส่าไปขับ Ford เน่าๆ อีกคันที่ไปฝากเค้าจอดที่ไหนไว้มะรู้..เอามาให้ใช้(ลืมไปแล้วนะเนี่ยว่ามีคันนี้ด้วย..รถคู่บารมีตั้งแต่สมัยทำงานแรกๆ) แต่สยองๆๆๆ…กัวไปตายกลางทาง ไม่กล้าใช้…อยากถึงที่มหายโดยสวัสดิภาพมากกว่าลงไปเข็นรถ หรือนั่งรอรถลากอยู่ข้างทาง
 
(พูดเหมือนบ้านรวยรถเยอะเนาะ..รวมๆกัน เกือบสิบคัน…เศษเหล็กไปซะ 2-3 คัน..แอร์ไม่เย็นอีก 2 คัน เสียอีก คัน วิ่งไม่ได้อีกคัน..จอดไว้งั้นอะ..เทห์ๆ..ให้แดดเลียเล่นๆ)
 
 
บ่นพอละ…
 
สาระๆ..
 
 นมมื้อดึก…
 
อ่านกระทู้มาหลายอันละ เรื่องนมมื้อดึก..ไม่กล้าลองสักที..รู้สึกว่ายังไม่จำเป็นเท่าไหร่ เพราะมิวมิวยังไม่มีฟันจะให้ผุนั่นเอง..แหะๆๆๆๆ
พอมาตอนนี้ ฟันเริ่มขึ้น…ตั้งครึ่งซี่…อายุก้อจะ 1 ขวบในไม่ช้า…เราควรจะเริ่มฝึกๆๆ เสียที..
เจ้าอุ้มก้อเอาลิ้งมาให้อ่าน เขาว่า ยิ่งอายุมากเท่าไหร่ การใช้เวลาในการปรับตัวเพื่องดนมมื้อดึก ก้อจะยิ่งมากขึ้นตามลำดับ
เอาวะ..ลองก้อลอง..แต่ไม่ใช่งดนมมื้อดึกนะ..งดดูดนมจนหลับมากกว่า..เพราะนมมื้อดึกของมิว ก้อคือ นมก่อนนอน..ต้องดูดจนพอใจ ละยอมปล่อย หลับไปเองนั่นแหละ ถ้าแอบเอาออก จะตื่นมาบ่นๆๆๆบ้าบอมาก น่ารำคาญ
ทิตย์ก่อน…เริ่มงด..วันแรก..ร้องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร้องนานเท่าไหร่ไม่รู้ไม่ได้จับเวลา แต่แม่ง่วงมาก…เริ่มเครียด..กลัวข้างบ้านจะด่า..กลัวยายจะบ่น..รำคาญไม่ใช่ไร..
สุดท้าย..ล้มเหลว เอานมยัดปาก ดูดนิดเดียวหลับ คงเพราะร้องจนเหนื่อย..
 
แต่ช่วงหลังๆนี้ ไม่รู้เพราะพยายามงดกินคาเฟอีนหรือเปล่ามิวเลยนอนไว..(5 ทุ่ม) ละหลับยาวถึงเช้า (ตี 5-6 โมง) ค่อยตื่นมาร้องหานม หรือบางทีก้อจนฟ้าสว่าง 7-8 โมงโน่นแหละ
 
ทิตย์นี้…ลองใหม่..วันแรก..ปล่อยให้ร้องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตะนี้จับเวลา ทั้งร้อง ทั้งลงแดง ทั้งบ่น ครึ่งชม. พอดิบพอดี..อ่อนแรงหลับไปแบบสะอึกสะอื้น..แต่เหมือนเค้าหลับไม่สนิทนะ..แบบพลิกตัวหน่อยก้อรู้สึกตัวร้องต่อ จนเริ่มหลับได้สัก ครึ่งชม. แม่กะลังปั่นงานงกๆๆ ดั๊นพลิกตัว..ละร้องๆๆ จนเสียสมาธิ ทำงานไม่ได้ สุดท้าย..เอานมยัดปาก ดูดจุ๊บๆ ละหลับคร่อกไปเลย..
สรุป..ล้มเหลว..
 
ถามป๊ามิวว่าอยู่ข้างล่างทำงานได้ยินเสียงร้องหรือเปล่า (ร้องนานมากเป็นประวัติการณ์) เชี่ยวบอกไม่ได้ยิน..ทำไมหรอ พอเล่าให้ฟัง โดนบ่นเลย.
ลูกยังเล็ก..ปล่อยให้กินไปเถอะ ความสุขของมันน่ะ แต่วววววววว
 
และวันต่อๆมา..เหนื่อยเกินกว่าจะฝึก.หลับกันไปทั้งแม่ทั้งลูก..
 
จบข่าว
 
 
 
 
 
 
 

กี๊ซซซซซซซ

ไม่รู้จะไปบอกไค…
 
แหวะๆๆๆๆๆๆๆ
 
ทำไงกะมันดี..แม่ง ของมีอย. มันเขียนกล้วยอบ..ไม่ใช่กล้วยตาก เก็บได้ปีนึง..
 
ละไอ่ตัวขาวๆ มันมาจากไหนวะ……ได้มายังไม่ถึงปี…
 
อย่าไปกินมันนะ..ยี่ห้อ จิรพร..แหวะๆๆๆๆๆๆๆๆ อีกร้อยที…ได้อย.จิงป่าววะเนี่ย
กินไปชิ้นนึงแบบไม่ได้ดู ชิ้นนี้มิวมันจะแย่งกิน เลยมองก่อนจะส่งให้..เกือบเข้าปากละไม๊ล่ะ
 
 

….

ก่าจะเอาเบื๊อกนอนได้….เซ็งเป็ด….คึกชิบเป๋ง
 
วันนี้…ไม่มีไรมากมาย..ตื่นแต่เช้าม๊ากกก..ว่าจะใส่บาตร แต่ขี้เกียดฝ่ารถติด…(เสาร์ทิตย์ก้อดันไม่ตื่น) ตื่นมาทำงานราษฎร์แต่เช้ามืดทีเดียว..ไอ่อ้วนก้อมานั่งป่วนอยู่เป็นระยะๆ ไม่ยอมนอนเหมือนทุกวันๆ พอเสดแระก้อไปทำงาน..
 
เป่าเค้ก ปูดๆ
 
กลับมาบ้าน…ทำงานราษฎร์
ดินเนอร์ด้วยการต้มน้ำร้อนในไมโครเวฟ…ฉลองด้วยมาม่าญี่ปุ่น 1 ถ้วยโตๆ…หร่อยว่ะ..มิวมิวเลียปากแผลบๆๆๆๆ อดไป โฮะๆๆๆ(ก่อนหน้านี้มันขโมยเลย์ไปกินละนะ..หึหึหึหึ คว่ำถุงซะกระจุยเต็มพื้นเลย)
 
มะไรมาก..ทุกวันเกิด…คิดถึงแม่แฮะ…ยิ่งตอนนี้..มานั่งนึกว่า..โอว… อายุจะส ส สะ ส..(ก๊ากกกกกกกกกกก ยืมมุขแม่หันหน้ามาใช้ เด็ดว่ะ..คำหยาบมากเลย พูดไม่ออก) แต่ยังๆๆ มีเวลาสาละวนอยู่กับอายุเลขสองอีก 1 ปี…
 
เมื่อ 29 ปีที่แล้ว..แม่เบ่งเราออกมาหรือนี่….
 
เมื่อ 28 ปีที่แล้ว…..เราโดนหลอกหรือนี่…(กล่องเปล่าอย่างที่รู้ๆ)
และหลายๆปีต่อมา วันนี้ ก้อยังไม่วายโดนหลอกเรื่อยมา…(ก้อตั้งแต่ตัดเสื้อเอง แล้วไปเลาะป้ายยี่ห้อที่ไหนมาแปะไม่รู้..ละบอกซื้อมาจากห้างให้เป็นของขวัญวันเกิด..)
 
อ้าวเอ๊ะ..อันไหนเราตัวจิงล่ะนี่……
 
ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

(พยายามทำเก่า ก๊ากกกกก)

ผมเยอะก่ามะมี๊อีกลูก..ชนะเลิศ….ยังคงรักษายีนส์เด่นไว้..ดั้งแม่บบบ…

เอาไว้เดือนหน้า…เอ็งจะโดนหลอกมั่งแระ…โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ