อาหารเสริม
ตอนนี้ มิวมิว เริ่ม explore โลกกว้าง หม่ำๆ อย่างอื่นนอกจากนมแม่ มาได้หลายมื้อแระ….ยังคงกินซ้ำๆ ซากๆ ข้าวบด กะฟักทอง…
ป้อนทีละ 5-6 คำ ดูดๆ ซดๆ เอาจากช้อน ปากมอมเชียว…กินละเหมือนไปกินขี้มา ฮ่าๆๆๆๆๆ เหลืองอ๋อยเรย แหวะ
แต่หร่อยนะ ลองชิมละ ฟักทองหวานๆ หอมๆ
มะวาน มิวมิว กิน ข้าวบด ฟักทอง แครอท อย่างละก้อน+นมแม่ +ซุบกระดูกหมู ซดเอาๆ ข้าวกะฟักทองกินจนเกือบหมดเลย ปากมอมตามระเบียบ แถมติดใจ กินจนหมดช้อนละ จะเอาช้อนออก ชี กัดช้อนเอาไว้ พอดึงช้อน ก้อส่ายหน้าตามช้อนมาด้วย ขำดี
ปล. รีพอดเพิ่ม..ขี้เหม็นอิ๊บอ๋ายย…เหนียวหนึบหนับ ข้นๆ ยิ่งก่าตอน input คิดถึงวันที่มันล้างตูดเองเป็น… หนทางคงอีกยาวไกล
ฟักทอง เอามานึ่ง พอนิ่มๆ รอให้เย็น เอาช้อนขูดๆๆ เอาเนื้อออกมา โยนใส่เครื่องปั่น เติมน้ำนิดหน่อย พอแหยะๆ 1/8 ลุก ได้ราวๆ 1 ถาดน้ำแข็ง
โปยเล้ง +กวางตุ้ง เอามานึ่ง ละปั่นๆๆๆ กับซุบกระดูกหมู เอาน้ำๆ+กากเล็กน้อย หยอดลงบล็อค ไม่เวริคอย่างแรง กวางตุ้งเหม็นขียว กากท่าทางจะหยาบๆ ชิมละเหมือนอาหารวัว สงสัยจะต้องทิ้ง อุอุอุ
แครอท เอามานึ่ง พอนิ่มโยนลงเครื่องปั่นเช่นเคย สองหัวเล็กๆ ได้ 1 ถาดน้ำแข็ง
มะเขือเทศ เอามานึ่ง ปอกเปลือก ละบดผ่านกระชอน….ไม่เวริคเลย..เสียดายกากดีๆ วันหลัง ต้องเอาใหม่ ผ่าเอาแต่เนื้อตั้งแต่ยังสดๆ แคะไส้กะเม็ดออก แล้วค่อยไปผ่านกระบวนการนึ่ง ละโยนเข้าเครื่องปั่น เพื่อที่กากจะได้ยังอยู่ (น่าจะเป็น low speed หรือปั่นแค่แผบๆ นะ เพราะเคยรู้มาว่า วิตามินบางตัวสลายได้ที่แรงเชียร์สูงๆ) จากนั้นก้เอาหอมใหญ่ ตามตำราว่าสับละเอียด แต่สับไปร้องไห้ไป ก้อกระไรอยู่ จับยัดเข้าเครื่องปั่นดีกว่า เคี่ยวกับซุปสักพัก ละก้อเอาใส่เครื่องปั่นแยกกาก ได้น้ำมะเขือเทศ เปรี้ยวๆ หวานนิดๆ มีกลิ่นตุ่ยๆ ของหอมใหญ่ กากที่เหลือ ก้อใส่บล็อคเก็บไว้เผื่อคริเอทเมนูอะไรได้อีก
ข้าว…อืมมม…วันก่อนไปคาร์ฟูหาข้าวตุ๋นตาลูกเต๋ามะเจอ Rice cereal ก้อแพง กล่องละ 200 ก่าบาทแหนะ ไปดูมาในวิลล่า เลยกลับมาต้มเอง ข้าวขาว+ข้าวกล้อง 1/4 ทะนาน + น้ำ ครึ่งหม้อ ต้มๆๆๆ ละคอยเติมน้ำไปเรื่อยๆ ให้ระดับน้ำอยู่ราวๆครึ่งหม้อ คนๆๆๆ (ทฤษฎีนี้คิดเองหงะ ตามประสาคนไม่เคยทำกับข้าว ต้มข้าวต้มไม่เป็นอะนะ) จากข้าว+ น้ำ จะกลายเป็นเหมือนข้าวสวย ก้อเติมๆๆน้ำลงไป จากนั้นก้อจะเป็นเหมือนข้าวต้ม ก้อเติมๆ น้ำลงไป แต่ยังคงรักษาระดับน้ำที่ ครึ่งหม้อ ต้มไฟอ่อนๆ จนมันกลายเป็นโจ๊ก นานชิบ…กลัวจะไหม้ ต้องคนๆๆๆ เสียเวลาโคดๆ (ฝันถึงหม้อตุ๋นไปพลางๆ ถ้ามีคงสะดวกดีไม่น้อยเลย)
พอลองเอามาบดผ่านกระชอน..โอวแม่เจ้า..อิข้าวกล้องมันตันรู บดตั้งนาน ได้น้ำเหลวๆ ออกมา สองช้อนชา…กากบาน
กรำเวน กว่าจะหมดหม้อ ยืนขาแข็งแน่ๆ เลย ตัดสินใจ..เอาเข้าเครื่องปั่น(อีกแล้ว)
รอบแรก ใส่อุปกรณ์แยกกากลงไปด้วย เอาโจ๊กใส่ลงไปตรงกลาง เติมน้ำนิดหน่อย ปั่นๆๆ พระเจ้าจ๊อด มันยอดมาก รู้งี้ใช้แต่แรกก้อดี บดจนตะแกรงจะทะลุซะตั้งนาน
ทำแบบนี้ จะได้น้ำข้าว และข้าวเหลวๆมีกากๆละเอียด ที่มีไฟเบอร์มีประโยชน์ แบบ creamy ข้นๆ หน่อย จริงๆ จะแยกน้ำ ใส่บล็อคเป็นซุปน้ำข้าวไว้ผสมอย่างอื่นก้อได้ ส่วนตัวข้าวก้อหยอดบล็อคไว้กินกะซุปผักหรือกับข้าวอื่นๆ
รอบสอง ลองเอาตัวกรองกากออก…ปั่นๆๆๆ ก้อจะได้ โจ๊ก ที่เนื้อเนียนๆ ไม่เหลวไม่ข้นเกินไป เวริคดี เอาหยอดบล็อคไว้เลย ได้ทั้งน้ำและเนื้อ
ดีกว่าใช้ข้าวตุ๋นซองๆ ก้อตรงที่มันมีไฟเบอร์และวิตามินบี จากข้าวกล้องนั่นแหละ เสียเวลาต้มนิดนึง ตอนนนี้รู้เทคนิกละ ไม่ยากๆ ทั้งหมดที่ว่ามา ได้ 2 ถาดน้ำแข็ง เปี่ยมไปด้วยวิตามินบี และใยอาหารเด้อออ
มันฝรั่ง หั่นเป็นชิ้นเล้กๆ ต้ม ใส่น้ำพอท่วม ไม่รู้ต้องใส่อะไรช่วยด้วยเปล่าเพราะรู้สึกมันจะเป็นยางๆ พิกล ต้มเสร็จละก้อใส่เครื่องปั่น ปั่นออกมา ครีมๆ ข้นๆ เหมือนบาวาเลี่ยน มีฟองอากาศแทรกอยู่ ฟูๆ (ไอ่เราก้ออิเมจิ้นว่าจะเหมือน mashed potato อะนะ แต่ไง๋มันเหลวซะก้อมะรู้ รสชาติทะแม่งๆ ไม่มันๆ หวานๆ เหมือนที่จิตนาการ จริงๆ น่าจะบดผ่านตะแกรงดีกว่า ได้เนื้อหยาบๆ กินละฝืดๆ คอมี texture ดี หุหุ
ทะด๊าๆ เมนูวันนี้…น่ากินมะคะ…จานชามบ้าบอคอแตก ซื้อมาตั้งแพง ไม่ได้ใช้อะ…ไม่น่าเลยตรู เอากล่องที่เข้าเวฟได้นี่แหละ เวฟเสดละป้อนได้เลย ไม่ต้องล้างหลายชิ้น…หุหุหุ
"ข้าวตุ๋นทราฟฟิกไลท์" กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สู้ต่อไป นมแม่ ปะทะ อาหารเสริม
(รุปอนาถมาก แบบว่า ที่ออฟ ไม่มีรูปเท่าไหร่ แถมเน็ทยังอืดเอี้ยๆ โหลดที่อัพโหลดไว้ละคอมเดี้ยงทุกทีเลยสิน่า)
ผ้าอ้อมสำเร็จรูป
อย่างที่ใครๆ ก้อว่า ว่า มามี๊โปะโกะ ดีที่ซู๊ดดดด ขี้แตกที เงินมะมี๊หล่นกรุ๊งกริ๊งๆ เกือบสิบบาท เราก๊ะเลย เสาะแสวงหาทางเลือกอื่นๆ โดยมีตรูดลูกเป็นหนูทดลอง
มามี๊โปะโกะ ซื้อในเว๊บถูกดี 108 ชิ้น 860 บาท สำหรับ ไซส์ เอ็ม ไซส์อื่นจำไม่ได้ ซึมซับดีมากมาย ยิ้มได้ไม่ซึมเปือน แต่แม่ปาดเหงื่อแฮ่กๆ ติดที่ว่า ขอบขาอาจจะแคบไปหน่อย เจอขาอ้วนๆ ดิ้นไป ดิ้นมา ตรงแคว่กมักจะบาดขา เป็นรอยแดงๆ ให้ 9/10 หักคะแนนความแพง ฮ่าๆ
โคโดโม่ะ เน๊เปีย จูงใจด้วยโปรโมชั่น 1 แถม 1 แพค 28 ชิ้น 265 บาท แถมอีกแพค รวมเป็น 52 ชิ้น หารออกมา ตกชิ้นละ 5 บาทนิดๆ ชวนให้ลองยิ่งนัก ตัวเนื้อผ้าจะนิ่มกว่าโปะโกะ แถมแคว่ก จะนิ่มกว่า เป็นสีฟ้าเรียบๆ ไม่มีลวดลายพูห์ ทำให้ไม่ต้องเสียค่าลิขสิทธิ์ชนิดใช้แล้วทิ้ง เป็นการสิ้นเปลือง
รอบๆ ขอบขา จะมีผ้าชิ้นใหญ่กว่า ทำให้แคว่กๆ ไม่บาดโคนขาอ้วนๆ ได้ง่าย ชอบๆๆๆ ส่วนเรื่องการซึมซับ ก้อซึมซับได้แห้งดีนะ เพียงแต่ว่า รู้สึกว่าตัวเจล จะบวมน้ำ แล้วอืดๆ volume จะเพิ่มขึ้น ทำให้รู้สึกว่ามันอาจะไม่ค่อยแห้ง แต่อามือไปสัมผัสมันก้อแห้งดีนะ ในขณะที่โปะโกะ ซึมซับน้ำขนาดไหน ก้อจะไม่บวมๆ อืดๆ อยู่ตัวดี โคโดโม่ะ นี่ พออุ้มน้ำเยอะๆ จะรู้เลยว่าต้องเปลี่ยนแล้ว เพราะมันจะตุงโตงเตง แต่รับได้ๆ เวลาลดราคา ก้อต้องไปขนซื้อมาไว้ใช้ตอนกลางวัน นิ่มๆ สวมใส่สบาย อ้อๆ ลืมบอกไป ไซส์นิวบอร์น มีแถบสีเหลืองที่กุงเกง พอฉี่เต็มจะเปลียนเป็นสีฟ้า บอกว่าต้องเปลี่ยนผ้าอ้อมแล้วนะ เวริคดีเหมือนกัน ให้ 8/10
ฮักกี้ รุ่นอัลตร้า จะแห้งดี พอๆ กะโปะโกะ แต่ขอโทด ราคาก้อไม่ต่างกันเลย ดีไซน์โคนขาเว้นสูง เหมาะกับเด็กขาอ้วนๆ ส่วนรุ่น ดราย จะถูกลงมาหน่อย ราวๆ 6-7 บาทต่อชิ้น ซึมซับดีน้อยลงมาหน่อย แต่ มิวมิว ไม่ค่อยถุกกับยี่ห้อนี้ ไม่รู้เป็นไร ใส่ทีไร เราได้เปลี่ยนชื่อ เป็น ฮักกี้ ขี้พุ่ง ทุกที มันไม่สามารต้านทานพลังระบิดอันรุนแรงของมิวมิวได้ ไม่พุ่งออกด้านบนของหลัง ให้เลอะเปรอะเปื้อน ก้อซึมๆ ให้เห็นแถวๆ ขอบขา เพราะผ้าตรงขอบมันจะบางมากๆๆ(ไม่ถึงกับออกมาหรอก แค่พอให้เสียว) ให้ 6.5/10 พอ
เบบี้ เลิฟ ไม่อยากจะบอก ว่าซื้อมาลองใช้ เพราะ อยากได้ ยามาฮ๋า ฟีโน่ หุหุหุหุ เนื้อผ้า ต้องเรียกว่า กระดาษ ถึงจะถูกต้อง แข็ง บาดตูดใช้ได้เลยทีเดียว ตัวติด จะเป็นแถบกาว ไม่ใช่แคว่กๆ แต่แกะแล้วติดใหม่หลายรอบก้อไม่มีปัญหาอะไร จะมีก้อแต่ว่า บางทีมันมาติดพุง ติดขา เวลาถอด รอเปลี่ยนผ้าอ้อม และอาจจะบาดขาเวลาดิ้นกระแด่วๆ มากๆ เรื่องซึมซับใช้ได้ดีในตอนกลางวัน (อยู่กับบ้าน) ใช้แล้วทิ้ง ไม่คิดไรมาก สนนราคา ชิ้นละ 5 บาท หรือ 5 บาทนิดๆ ให้ 5.5/10 หักคะแนนความแข็งและดีไซส์สะเหร่อมาก
ดรายเพิส ตอนนี้ โลตัสลดราคาอยู่ เหลือชิ้นละประมาณ 5 บาท ดีไซน์เหมือน เบบี้เลิฟ ปัญหาเรื่องบาดขา ก้อเลยมีเหมือนกัน แต่ กระดาษนิ่มกว่านิดนึง ซึมซับได้ดีตอนกลางวัน (อยู่กับบ้าน) ใช้แล้วทิ้ง ขำๆ ประหยัดเงินได้มากโข ตอนนี้ ถ้าโคโดโม่ะ ไม่ลดราคา ก้อจะใช้อันนี้แหละเวลาอยู่กะบ้าน ใช้ละทิ้ง ใช้ละทิ้ง ไม่สนแร้ว ยามาฮ่าฟีโน่
ออกนอกบ้าน นี่โปะโกะเลย เพราะว่าเผื่อบางที ไม่มีโอกาสเปลี่ยนผ้าอ้อม อาจจะต้องเลยเวลานิดหน่อย มั่นใจได้ในความแห้ง และไม่ทะลัก โคโดโม่ะ ก้อพอไหว เวลาไปไหนใกล้ๆ ใส่เสื้อผ้าสบายๆ ไม่เน้นสวย ให้ 6/10
ที่ยังไม่ได้ลอง ก้อ มีพวก ฟิตตี้ อะไรเนี่ย เพราะดูๆ คุณภาพกะราคา ไม่ค่อยไปด้วยกันเท่าไหร่ ไม่ค่อยจัดโปร น่าดึงดูดให้ลอง